Latyfundium
Z Wikipedii
Latyfundium (w liczbie mnogiej latyfundia) – ogromna posiadłość ziemska należąca do określonej osoby, jej rodu czy kościoła - zwłaszcza w starożytnym Rzymie i średniowieczu.
Idea powstała na terenie Italii od III w p.n.e, w wyniku łączenia dzierżaw gruntów publicznych, skupywania lub zagarniania za długi ziem drobnych rolników oraz nabywania za bezcen ziem ludzi proskrybowanych. Podstawą ich rozwoju była praca kolonów. W latyfundiach najczęściej zatrudniano niewolników.
W dawnej Polsce latyfundiami określano rozległe posiadłości ziemskie należące najczęściej do kościoła lub rodów magnackich. Powstały w średniowieczu i do XVIII wieku stanowiły o znaczeniu gospodarczym i politycznym właścicieli. Po rozbiorach Polski uległy znacznemu ograniczeniu i zaczęły tracić na znaczeniu.
[edytuj] Zobacz też:
To jest tylko zalążek artykułu związanego z średniowieczem i rolnictwem. Jeśli możesz, rozbuduj go.
