Lejek (sprzęt laboratoryjny)
Z Wikipedii
Lejek laboratoryjny to sprzęt laboratoryjny, zawyczaj w kształcie stożka zakończonego rurką lub szlifem, który służy do przelewania płynów, przesypywania proszków i prostych filtracji.
Lejki są najczęściej wykonywane ze szkła, choć są też czasami stosowane lejki z tworzyw sztucznych i metalowe.
Lejki laboratoryjne można ogólnie podzielić na:
- lejki proste do cieczy (A) składają się z ostrego stożka, zakończonego zwykle dość długą lekko zwężającą się i skośnie ściętą na dole nóżką; służą do sączenia z użyciem bibuły flitracyjnej oraz do przelewania płynów; dolne ścięcie nóżki powoduje, że ciecz leci cienkim strumieniem i nie zatrzymują się na nim krople przelewanej cieczy
- lejki proste do proszków (B) - stożek lejków do proszków jest mniej ostry, często występują w jego wewnętrznej części karbowania ułatwiające osypywaniu się proszku i zapobiegają zatykaniu się szyjki lejka; szyjka lejków do proszków jest szeroka i zakończona szlifem; lejków tych nie stosuje się do sączenia
- lejki filtracyjne ze spiekiem szklanym - są to lejki, które w dolnej części stożka albo u szczytu nóżki mają wklejony porowaty spiek szklany; służą one wyłącznie do sączenia; spieki szklane mają różne wielkości porów oznaczane literami "G" i numerem; spiek G0 ma największe rozmiary porów, a G5 najmniejsze; lejki te dzielą się jeszcze na:
- lejki filtracyjne proste - o zywkłym kształcie stożka z gładką nóżką
- lejki do filtracji próżniowej - posiadające w nóżce szlif umożliwiający przyłącznie ich bezpośrednio do kolby ssawkowej
- lejki Buchnera (C) - które posiadają szeroką górną część w kształcie walca, spiek szklany lub siatkę szklaną o dużej powierzchni i zwężają się dopiero za spiekiem. Czasami mają one też boczną oliwkę, do której można przyłączać wąż od pompy i prowadzić filtrację prożniową; lejki Buchnera służą do odfiltrowywania dużych ilości osadu.
