Likaon (mitologia)
Z Wikipedii
Likaon (gr. Λυκάων Lykaon) – w mitologii greckiej syn Pelasgosa i Okeanidy Meliboi, król Arkadii. Wraz ze swoimi 50 synami uchodził za człowieka bezbożnego i przepełnionego pychą. Zeus chcąc się osobiście przekonać o jego nieprawościach, pod postacią żebraka zjawił się na dworze Likaona. Król rozpoznawszy boga, chcąc go wypróbować, podczas posiłku podał mu mięso ludzkie. Rozgniewany Zeus uderzeniem pioruna zabił zarówno Likaona jak i jego synów, za wyjątkiem najmłodszego, Niktinosa, którego ocaliła bogini Gaja. Według innej wersji Likaon i jego synowie zostali zamienieni w wilki.
