Linda (język programowania)
Z Wikipedii
Linda to język współpracujący z innymi językami programowania wzbogacający je o możliwości tworzenia programów wykonywanych współbieżnie.
Stworzony został na uniwersytecie Yale przez profesora Davida Gelerntera – wtedy jeszcze 23-letniego studenta.
Język Linda to w praktyce zestaw funkcji umożliwiających współbieżne przetwarzanie danych, rozszerzający inne języki programowania (najczęściej spotykany jest w połączeniu z C oraz Fortranem: odpowiednio C-Linda i Fortran-Linda).
Współbieżność w Lindzie realizowana jest w oparciu o koncepcję logicznie współdzielonej, rozproszonej pamięci. Takie podejście determinuje sposób komunikowania się ze sobą współbieżnych procesów. Wszystkie procesy posiadają bowiem dostęp do jednej, współdzielonej przestrzeni danych, w której mogą gromadzić dane i z której mogą zgromadzone dane odczytywać. Przestrzeń ta nazwana została przestrzenią krotek (ang. tuple space). Jeśli jeden z procesów chce się skomunikować z drugim, umieszcza odpowiednie dane w przestrzeni krotek, drugi natomiast pobiera je w dogodnej dla siebie chwili.
Z punktu widzenia programisty nie ma adresów powiązanych z poszczególnymi krotkami, a o pobraniu krotki decyduje jedynie jej postać, tj. liczba, typ i zawartość pól.