Ludwik Bazylow
Z Wikipedii
Ludwik Bazylow - (1915-1985), profesor Uniwersytetu Warszawskiego. Ukończył studia historyczne w 1936 i polonistyczne w 1938 roku na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie; w 1939 otrzymał w tej samej uczelni tytuł doktora filozofii i starszą asystenturę w Katedrze Historii Polski. W latach 1940-1946 pracował w szkolnictwie i w Ossolineum, od 1946 roku na Uniwersytecie Wrocławskim, gdzie w 1961 roku został profesorem nadzwyczajnym, a w 1968 zwyczajnym.
Prace naukowe z historii Polski i powszechnej:
- Starania Stefana Batorego o koronę polską,
- Śląsk a Czechy w drugiej połowie XV wieku,
- Księstwo Legnickie w drugiej połowie XVI wieku na tle stosunku do Polski i Rzeszy Niemieckiej,
- Siedmiogród a Polska 1576-1613,
- Działalność narodnictwa rosyjskiego w latach 1878-1881,
- Polityka wewnętrzna caratu i ruchy społeczne w Rosji na początku XX wieku, Dzieje Rosji 1801-1917,
- Ostatnie lata Rosji carskiej. Rządy Stołypina,
- Społeczeństwo rosyjskie w pierwszej połowie XIX wieku, Syberia, Obalenie caratu (dwa wydania i przekład serbskochorwacki),
- Historia powszechna 1789-1918, Historia Mongolii.
- Redaktor tomu II Historii dyplomacji polskiej i autor części obejmującej lata 1900-1918.
Źródło: Ludwik Bazylow, Historia Rosji, tom II, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1983, ISBN 83-01-03731-8
