Mała Synagoga w Łęczycy
Z Wikipedii
| Mała Synagoga w Łęczycy | |
| Data budowy | pod koniec XVIII wieku |
| Data zniszczenia | II wojna światowa |
| Budulec | murowana |
| Obecnie | dom mieszkalny |
Mała Synagoga w Łęczycy - zbudowana pod koniec XVIII wieku, przebudowana w II RP, przy ulicy Szpitalnej. Podczas II wojny światowej, hitlerowcy zdewastowali synagogę. Po wojnie budynek synagogi przebudowano na mieszkania.W Małej Synagodze mieściły się chedery, mykwa i mieszkanie rabina Łęczycy. Mieszkali tu m.in. rabini ze słynnej rodziny uczonych rabinów - Auerbachów (Urbachów vel Orbachów), a także rabin Cwi Perlmutter (późniejszy poseł na Sejm II RP) i wybitny talmudysta rabin Malbim.
Nie wiadomo, kiedy powstała synagoga zwana Małą Bożnicą (Bóżnicą). Pierwsze wzmianki o jej istnieniu pochodzą z lat 1743 i 1777. Wiadomo, że podczas pożaru, który nawiedził miasto w 1794 r. spłonął drewniany beit ha – midrasz, a na jego miejsce w 1797 r. zbudowano nowy, murowany budynek zwany właśnie Małą Bożnicą lub Małą Synagogą. W aktach Dozoru Bóżniczego z 10 lutego 1870 r. zachował się dokument dotyczący prac budowlanych koło małej synagogi prowadzonych od lutego 1868 r. Natomiast wizytacja szkół żydowskich i chederów przeprowadzona 8 kwietnia 1885 r. wymienia trzy chedery działające w Małej Synagodze, w tym dwa na piętrze. Prawdopodobnie chodzi o poddasze. Chyba, że pomieszczenia łaźni rytualnej znajdujące się w Małej Synagodze, traktowano jako parter – wówczas chedery byłyby nad łaźnią, a nie na strychu. W dokumencie z 28 sierpnia 1906 r. dotyczącym naprawy drewnianego płotu przy ul. Koszernej (obecnie Szpitalna) stwierdzono wyraźnie, że jednopiętrowy budynek mieści mieszkanie rabina i Małą Synagogę. W maju 1908 r. niejaki Szlama Cwang prowadził remont domu rabina, czyli Małej Synagogi.
 |
 WikiProjekt:Synagogi w Polsce Portal:Synagogi |
|
