Maria z Montferrat
Z Wikipedii
Maria z Montferrat zwana La Marquise (ur. 1192 w Tyrze, zm. 1212) - królowa Jerozolimy 1205 - 1212. Jedyna córka Konrada z Montferratu i Izabeli Jerozolimskiej. Od 1210 roku żona Jana z Brienne.
[edytuj] Wywód przodków
4. Wilhelma III, margrabia Montferratu |
||||||
2. Konrad z Montferrat |
||||||
5. Judyta Babenberg |
||||||
1. Maria z Montferratu |
||||||
6. Amalryk I | ||||||
3. Izabela Jerozolimska |
||||||
7. Maria Komnena | ||||||
[edytuj] Biogram
Maria była jedyną córką Konrada z Montferratu i Izabelii Jerozolimskiej. Konrad zginął 28 IV 1192 roku zamordowany przez asasynów. W tym czasie Izabela była w ciąży. Już osiem dni po śmierci męża, 5 V, wyszła za mąż za Henryka II z Szampanii. Maria urodziła się jako pogrobowiec. Marię od tytułu ojca zwano "la Marquise".
W 1194 roku Henryk II zawarł ścisły sojusz z Amalrykiem, nowym królem Cypru. Przypieczętowały go zaręczyny Gwidona, syna Amalryka, z Marią z Montferratu. Jej dwie młodsze przyrodnie siostry - Alicję i Filipę z Szampanii - zaręczono z kolejnymi synami Amalryka: Janem i Hugonem. Zaręczyny następczyni tronu jerozolimskiego z następcą tronu cypryjskiego dawały nadzieję na unię obu państw w następnym pokoleniu. Jednak Gwidon, narzeczony Marii, zmarł w dzieciństwie.
Izabela zmarła w 1205 roku. Z trzeciego małżeństwa z Henrykiem II z Szampanii przeżyły ją dwie córki Alicja i Filipa. Także z czwartego małżeństwa z Amalrykiem II, królem Cypru i Jerozolimy, przeżyły jedynie córki - Sybilla i Melisanda. Tak więc trzynastoletnia Maria jako następczyni matki została królową Jerozolimy. Godność bajlifa (regenta) objął przyrodni brat jej matki Jan z Ibelinu, Stary Senior z Bejrutu - nie wiadomo jednak, czy wyznaczyła go przed śmiercią Izabela, czy też wybrali go baronowie.
W 1208 roku Maria miała już siedemnaście lat. Do Francji udało się poselstwo na czele z Florencjuszem biskupem Akki i Aymarem seniorem Cezarei. Posłowie poprosili króla Filipa II Augusta, aby wyznaczył odpowiedniego kandydata do ręki Marii. Wiosną 1210 roku król zawiadomił, że wybór padł na Jana z Brienne, rycerza z Szampanii, starszego o ponad 40 lat od Marii. Filip August i papież Innocenty III ofiarowali mu w wianie po 40 tysięcy funtów srebra.
13 IX 1210 roku Jan przybył do Akki. Następnego dnia poślubił Marię - ślubu udzielił im Albert, patriarcha jerozolimski. 3 X w Tyrze odbyła się uroczysta koronacja Marii i Jana.
W 1212 roku Maria urodziła córkę Izabelę, zwaną przez zachodnie źródła Jolantą. Maria zmarła krótko potem, przypuszczalnie na skutek komplikacji poporodowych.
Następczynią Marii została jej córka, zaś Jan z Brienne sprawował rządy w jej imieniu jako regent.
Linia Marii skończyła się w 1268, kiedy jej praprawnuk Konradyn von Hohenstaufen, książę Szwabii i król Jerozolimy (jako Konrad III), został stracony w Południowych Włoszech. Po tym zdarzeniu, linia królów Jerozolimy przeszła na potomków przyrodniej siostry Marii - Alicji z Szampanii.
[edytuj] Bibliografia
- Pernoud R., Kobieta w czasach wypraw krzyżowych, Gdańsk 1995, ISBN 83-85893-10-5, s. 134, 137-138, 155.
- Runciman S., Dzieje wypraw krzyżowych, t. 3, Warszawa 1998, ISBN 83-06-02542-3, s. 42, 89, 98, 107, 136.
Poprzednik Izabela i Amalryk II |
Królowa Jerozolimy 1205-1212 |
Następca Jolanta |