Meroe
Z Wikipedii
Meroe – starożytne miasto w Nubii, znajdujący się pomiędzy VI a V kataraktą na Nilu, 200 km na północny wschód od Chartumu, w północnej części dzisiejszego Sudanu niedaleko współczesnych miast Kabushija i Begrawija.
Od VI w. p.n.e. ośrodek kultury meroickiej z zachowanymi śladami dawnej kultury egipskiej i greckiej. W l. 300 r. p.n.e. do 350 r. n.e. Meroe było stolicą królestwa Kusz po przeniesieniu z wcześniejszej stolicy Napaty. W tym czasie Meroe było również nekropolą nubijskich królów kuszyckich. Tu rozwinęło się pismo meroickie, które z czasem zastąpiło egipskie. W IV w. n.e. miasto zostało opuszczone.
Prace wykopaliskowe, prowadzone również przez polskich archeologów, odsłoniły m.in. nekropolę królewską obejmującą kilkadziesiąt niewielkich grobów i piramid z komorami podziemnymi, budowanych z piaskowca, o wysokość od 10 do 30 m, a także pozostałości kilku pałaców królewskich, wielką świątynię Amona i inne budowle sakralne (poświęcone m.in. Izydzie), zabudowę miejską oraz resztki pieców hutniczych.
Inne kuszyckie piramidy znajdują się w Nuri i El-Kurru.
[edytuj] Linki zewnętrzne
O Królestwie Meroe - strona Muzeum Archeologicznego w Poznaniu
