Michał Choromański
Z Wikipedii
Michał Choromański (ur. 22 czerwca 1904 w Elizawetgradzie na Ukrainie, zm. 24 maja 1972 w Warszawie), polski pisarz i dramaturg.
Studiował pedagogikę i psychologię. Pracę literacką rozpoczął od tłumaczeń, debiutował jako dziennikarz, pisząc w języku rosyjskim, współpracował z "Wiadomościami Literackimi". Krytycy wiążą go z psychologizmem międzywojennym oraz prozą groteskową, ze względu na częste używanie ironii. Pierwszy dramat Choromańskiego pt. Człowiek czynu wystawiono w 1935. W 1959 ukazał się zbiór jego dramatów pt. Cztery sztuki bez znaczenia.
[edytuj] Twórczość prozatorska
- Biali bracia (1931)
- Zazdrość i medycyna (1933)
- Opowiadania dwuznaczne (1934)
- Szpital Czerwonego Krzyża (druk w "Czasie" 1937, wyd. odrębne 1959)
- Prolegomena do wszelkich nauk hermetycznych (1958)
- Dygresje na temat kaloszy (1966)
- Schodami w górę, schodami w dół (1967)
- Makumba, czyli drzewo gadające (1968)
- Słowacki wysp tropikalnych (1969)
- Głownictwo, moglitwa i praktykarze (1969)
- Kotły Beethovenowskie (1970)
- Miłosny atlas anatomiczny (1974)
