Mistrzostwa Polski w piłce nożnej (1921)
Z Wikipedii
Rozgrywki ogólnopolskiej Klasy A
Druga edycja oficjalnych mistrzostw Polski i pierwsza zakończona wyłonieniem zwycięzcy (I mistrzostw Polski w 1920 nie dokończono, zaś rozgrywane w latach 1913 i 1914 Mistrzostwa Galicji miały charakter nieoficjalny).
[edytuj] Tabela
M | Nazwa klubu | Mecze | Punkty | Bramki |
1 | Cracovia ![]() |
8 | 15 | 31-7 |
2 | Polonia Warszawa | 8 | 10 | 13-9 |
3 | Warta Poznań | 8 | 8 | 14-24 |
4 | Pogoń Lwów | 8 | 6 | 19-13 |
5 | ŁKS Łódź | 8 | 1 | 7-31 |
Legenda:
Mistrz Polski |
[edytuj] Uwagi
- W rozgrywkach brali udział mistrzowie poszczególnych regionów (okręgów piłkarskich), którzy najpierw zwyciężyli w swoich grupach eliminacyjnych.
- Cracovia tytuł mistrza zdobyła tracąc tylko jeden punkt - licząc zarówno rozgrywki regionalne (komplet zwycięstw), jak i ogólnopolskie. Jedyny remis odniosła w meczu z Wartą Poznań (2-2), gdy zawodnik krakowian Ludwik Gintel nie wykorzystał rzutu karnego podyktowanego minutę przed końcem meczu.
[edytuj] Rozgrywki ogólnopolskiej klasy B
W rozgrywkach centralnych klasy B wzięły udział tylko 4 drużyny: Cracovia II, Pogoń II Lwów, AZS Warszawa i Union Łódź. Zwyciężyła w nich również drużyna z Krakowa i tu tracąc tylko jeden punkt (5 zwycięstw, 1 remis). W następnych latach ze względu na wysokie koszty, zrezygnowano z rozgrywek centralnych w klasie B.