Mitla
Z Wikipedii
Mitla – miasto założone około 500 r. przez Zapoteków w pobliżu Monte Albán, na Wyżynie Meksykańskiej w stanie Oaxaca w Meksyku. Największy rozwój tego miasta datowany jest na czas, w którym opustoszało miasto Monte Albán, czyli od około 700 – 900 r. Pozostałością sztuki Mezoamerykańskiej są ruiny pałacu zbudowanego przez Zapoteków. Jego zabudowania zostały umieszczone na niewysokich platformach zlokalizowanych wokółtrzech połączonych ze sobą kwadratowych dziedzińców. Na platformy prowadzą szerokie schody. Ściany otaczające dziedzińce ozdobione są meandrem z kawałków kamienia. Geometryczne ornamenty zdobiły także zewnętrzne i wenętrzne ściany pałacu. Wykonane w trzech poziomych pasach o różnych typach zdobienia (meandry, romby, zygzaki, plecionki). Zdobienia te są charakterystyczne dla pałacu Mitli. Zabudowanie mieszkalne zlokalizowano przy najmniejszym placu, plac środkowy otoczony jest pomieszczeniami pełniącymi funkcję
reprezentacyjną. Przestrzeń została uzyskana przez wykorzystanie kolumn dla podparcia drewnianego stropu. Trzeci zespół pełnił funkcję sakralną. Pod nim zneleziono krytpy w kształcie krzyża. Ściany krypt ozdobione są freskami przedstawiającymi sceny kultowe. Najprawdopodobniej zostały wykonane przez Mixteków. Połączone ze sobą krypty tworzyły podziemny labirynt.
w X wieku rozpoczął się upadek Mitli. Pod koniec XV wieku Mitla została zdobyta przez Azteków.
W okresie kolonialnym, na jednej z platform zbudowano kościół.
Zobacz też: sztuka Zapoteków i Mixteków.