Moździerz trzonowy
Z Wikipedii
z okresu I wojny światowej
Moździerz trzonowy (w starszej literaturze można spotkać nazwę torpeda powietrzna) to moździerz, w którym do nadania kierunku pociskowi służy trzon (pręt) wkładany w otwór w pocisku zamiast lufy. Pocisk ma budowę podobną do granatu nasadkowego, ale znacznie większy kaliber. Ładunek miotający umieszczony był w pocisku. Konstrukcyjnie były to bardzo proste i tanie moździerze. Często nie posiadały mechanizmu spustowego, a odpalane były elektrycznie, lub lontem. Cechowały się niewielką donośnością i dużą masą pocisku. Używane powszechnie w czasie I wojny światowej jako moździerze okopowe, zostały wyparte przez moździerze piechoty i granatniki.
Identyczną zasadę działania posiadał rakietowy miotacz bomb głębinowych Jeż, czasem nazywany moździerzem.
