Muzeum Wsi Lubelskiej
Z Wikipedii
Muzeum Wsi Lubelskiej gromadzi zabytki architektury drewnianej, murowanej i zbiory etnograficzne z rejonu dawnego województwa lubelskiego (w granicach sprzed reformy podziału administracyjnego Polski w 1975 r.). Obejmuje w w całości lub części krainy geogeraficzne: Wyżyna Lubelska, Roztocze, Polesie Lubelskie, Podlasie, Mazowsze i Kotlina Sandomierska.
W 1960 roku utworzony został w Muzeum Okręgowym w Lublinie Oddział Budownictwa Ludowego. Zaś 1 stycznia 1970 oddział został przekształcony w autonomiczne Muzeum Wsi Lubelskiej.
Pierwotnie skansen miał być usytuowany w dzielnicy Kalinowszczyzna na obszarze o powierzchni 12 ha. Jednak ze względu na różne trudności z przejęciem terenu do zagospodarowania w 1975 muzeum otrzymało nowe tereny o powierzchni ok. 27 ha na przedmieściu Sławinek przy trasie Lublin - Warszawa.
W maju 1976 rozpoczęte zostały prace przy wiatraku z Zygmuntowa - pierwszym obiekcie przeniesonym na teren muzeum. Otwarcie pierwszego sektora, Wyżyny Lubelskiej, nastąpiło 27 września 1979.
Ze względu na gromadzone zbiory, które pochodzą z różnych krain i są wyraźnie zróżnicowane pod względem fizjograficznym i etnograficznym ekspozycja skansenowska została podzielona na siedem sektorów: Wyżyny Lubelskiej, Roztocza, Powiśla, Podlasia, Nadbuża oraz sektor dworski i miasteczkowy.
W sektorze Roztocza można podziwiać między innymi cerkiew greckokatolicką z Tarnoszyna zaś w sektorze dworskim od stycznia 2001 we dworze z Żyrzyna z połowy XVIII wieku uruchomiona została ekspozycja dworu średniozamożnego ziemianina. Od czerwca 2001 w sektorze Powiśla można odbyć rejs po stawie dawnymi wiślanymi jednostkami pływającymi: pychówką, batem i promem. W sektorze Podlasia dostępna jest remiza strażacka z Bedlna. Ekspozycja odzwierciedla wyposażenie Ochotniczej Straży Pożarnej w Bedlnie z 1936.
8 września 2002 na terenie skansenu konsekrowany został XVII-wieczny kościół z Matczyna, który wraz ze plebanią z Żeszczynki i spichlerzem z Wrzelowca jest zaczątkiem muzealnego sektora Miasteczko. Na terenie tego sektora docelowo ma powstać z przenoszonych do muzeum budynków rekonstrukcja-model małego przedwojennego miasteczka odzwierciedlająca pełny obraz architektury i życia prowincjonalnego miasteczka Lubelszczyzny: Głuska, Turobina, Wysokiego, Wojsławic i innych.
11 października 2005 roku w wyniku podpalenia spłonęła część zabytkowej zabudowy skansenu.