Ochrona gatunkowa
Z Wikipedii
Ochrona gatunkowa jest w Polsce jedną z form ochrony przyrody. Zgodnie z brzmieniem Ustawy o ochronie przyrody z 2004 roku na celu ma zapewnienie przetrwania i właściwego stanu ochrony dziko występujących roślin, grzybów i zwierząt oraz ich siedlisk, a także zachowanie różnorodności gatunkowej i genetycznej. Ochrona ta dotyczy gatunków rzadko występujących, endemicznych, podatnych na zagrożenia i zagrożonych wyginięciem oraz objętych ochroną na podstawie umów międzynarodowych.
Podstawy prawne ochrony gatunkowej ustala ustawa o ochronie przyrody, a szczegółowe jej zasady oraz wykazy gatunków chronionych określa Minister Środowiska w rozporządzeniu publikowanym w Dzienniku Ustaw (istnieje też możliwość objęcia gatunków ochroną na czas określony przez Wojewodę w granicach województwa).
W stosunku do gatunków objętych ochroną gatunkową obowiązują określone zakazy (zabijania, zbierania, przetrzymywania, niszczenia ich siedlisk, handlowania, wywożenia za granicę, płoszenia itp.). Na odstępstwa od zakazów zezwolenie wydaje Minister Środowiska w odniesieniu do gatunków chronionych ściśle i wojewoda w odniesieniu do gatunków pod ochroną częściową.
W Polsce pod ochroną gatunkową znajduje się około 400 gatunków zwierząt, 213 gatunków roślin oraz 265 gatunków grzybów i porostów (stan na koniec 2002 roku).
[edytuj] Zobacz też:
- ochrona gatunkowa roślin, gatunkowa ochrona zwierząt, ochrona gatunkowa grzybów
- ochrona przyrody w Polsce
- pomnik przyrody, ogród botaniczny, rezerwat przyrody, park narodowy, użytek ekologiczny, park krajobrazowy, obszar Natura 2000, obszar chronionego krajobrazu, zespół przyrodniczo-krajobrazowy
- ogród zoologiczny, park safari
