Oda Dytrykówna
Z Wikipedii
Oda Dytrykówna (ur. zapewne ok. 955/960, zm. 1023), córka Dytryka, margrabiego Marchii Północnej, żona księcia Mieszka I.
Wychowywała się w klasztorze w Kalbe nad Muldą koło Magdeburga. W latach 978-980, prawdopodobnie w 979 lub 980 roku, została żoną Mieszka I. Urodziła mu trzech synów: Mieszka, Świętopełka oraz Lamberta. Przypuszcza się, że starała się pozbawić swojego pasierba - Bolesława Chrobrego sukcesji do tronu. Pod jej wpływem został sporządzony akt darowizny kraju papieżowi - Janowi XV (Dagome Iudex). Walka o tron po śmierci Mieszka I w 992 trwała przypuszczalnie kilka tygodni. Istnieje jednak hipoteza, że zakończyła się dopiero w 995 roku. Oda wraz ze swoimi synami została wygnana z Polski. Po powrocie do Niemiec wstąpiła do klasztoru w Kwedlinburgu. Zmarła w 1023.
W literaturze pięknej przedstawili ją nieprzychylnie m.in Karol Bunsch i Antoni Gołubiew. Historycy mają raczej złe zdanie o jej osobie, chociaż w czasach PRL-u była ona przesadnie atakowana, pomijano jej zasługi kulturalne (fundacja pierwszych kamiennych kościołów w Wielkopolsce).
