Ohtar
Z Wikipedii
Ohtar – fikcyjna postać ze stworzonej przez J.R.R. Tolkiena mitologii Śródziemia.
Występuje w Silmarillionie i Niedokończonych opowieściach. Wspominają o nim bohaterowie Władcy pierścieni (pewne informacje na jego temat znajdują się w Dodatkach do trzeciego tomu powieści).
Postać ta nie pojawia się w ekranizacji powieści (reżyseria Peter Jackson).
- W angielskim oryginale – Ohtar
- Przekład Marii Skibniewskiej – Ohtar
- Przekład Jerzego Łozińskiego – Ohtar
- Przekład Marii i Cezarego Frąców – Ohtar
Uwaga: W dalszej części artykułu znajdują się szczegóły fabuły lub zakończenia utworu.
Ohtar (ur.? rok Drugiej Ery – zm.? rok Trzeciej Ery) – Dúnadan, giermek Isildura. Był bliskim jego towarzyszem i krewnym. Ocalał z Upadku Númenoru (3319 rok Drugiej Ery). Walczył w wojnie Ostatniego Sojuszu z Sauronem (3429 – 3441). W czasie bitwy na Polach Gladden (2 rok Trzeciej Ery) Isildur powierzył mu szczątki Narsila, rozkazując mu je ocalić za wszelką cenę. Ohtar wraz z dwoma towarzyszami zbiegł z pola walki i dotarł z mieczem do Imladris (3 rok Trzeciej Ery).
Słowo Ohtar[1], pod jakim znany jest ten człowiek, nie jest imieniem. Pochodzi prawdopodobnie z języku quenya i znaczy w tej mowie Żołnierz, Wojownik.
[edytuj] Przypis
- ↑ Mianem tym określano wszystkich w pełni wyćwiczonych żołnierzy, którzy nie byli pasowani na rycerza.
