Pergola we Wrocławiu
Z Wikipedii
Pergola we Wrocławiu - pergola w kształcie połowy elipsy, wybudowana na początku XX wieku wokół sztucznego (również pół-eliptycznego) stawu z fontanną na terenach wystawowych we wschodniej części Wrocławia. Wystawa Stulecia, planowana w stulecie zwycięskiej dla Prus bitwy pod Lipskiem (1813) była częścią obchodów upamiętniających wzrost znaczenia państwa pruskiego w Europie. Pergolę umiejscowiono w pobliżu (na północ) Hali Ludowej wraz z innymi obiektami towarzyszącymi (m.in. Pawilonem Czterech Kopuł). Zaprojektowana przez Hansa Poelziga jako dwa rzędy słupów z nietynkowanego żelbetu zwieńczone kratą, na której płoży się winorośl, wstępnie zatwierdzona do realizacji 31 sierpnia 1912. Później przeprojektowana (zwiększono jej wysokość z 4,3 do 4,6 metra, a całość wydłużono do 1500 metrów); w wyniku przetargu realizację powierzono firmie Pfeffer Pringsheim & Co; prace budowlane ukończone zostały w lutym 1913, w marcu alejkę pokryto żwirem i obsadzono słupy winoroślą.
W bezpośrednim sąsiedztwie wrocławskiej Pergoli znajduje się Ogród Japoński i pozostała część Parku Szczytnickiego.
- Linki zewnętrzne
- widok z satelity w serwisie Google Maps
- Pergola w Serwisie Wratislaviae Amici
- zdjęcia współczesne w serwisie Wrocek
Współrzędne: 51°6' 34" N 17°4' 42" E 
