Periodyzacja
Z Wikipedii
W historii oraz historii literatury jest to umowny podział continuum czasowego na epoki, okresy historyczne, epoki literackie itd. Początki nowych jednostek periodyzacji wyznaczają zwykle wydarzenia uważane za ważne dzięki tradycji, rzadziej o podziale decydują sami historycy. W historii Polski za początki epok uważa się przykładowo chrzest Polski, wstąpienie na tron Władysława Jagiełły, czy ogłoszenie niepodległości w 1918 roku.
Christoph Keller (Cellarius), profesor Uniwesytetu w Halle, zaproponował podział na trzy epoki:
- Starożytność (do wstąpienia na tron Konstantyna Wielkiego w 306 roku)
- Średniowiecze (do upadku Konstantynopola w 1453 roku)
- czasy nowożytne (od upadku Konstantynopola)
Współcześnie dokonano akualizacji podziału Kellera, w następujący sposób:
- Starożytność (od początku dziejów do upadku Cesarstwa Rzymskiego na Zachodzie w 476 roku)
- Średniowiecze (od 476 roku do odkrycia Ameryki w 1492 roku}
- czasy nowożytne (od 1492 roku do wybuchu I wojny światowej w 1914 roku)
- czasy najnowsze (od 1914)
Niektórzy historycy za początek czasów najnowszych uznają początek, czy nawet koniec II wojny światowej
