Pieśń (gatunek literacki)
Z Wikipedii
Pieśń – to gatunek literacki poezji lirycznej, o genezie związanej z obrzędami i muzyką (pieśni ludowe, pieśni średniowieczne), od której stopniowo się uwolnił, stając się samodzielną formą wyrazu.
Nowożytny kształt pieśni jako wiersza wywodzi się z utworów Horacego i ód greckich. U Horacego stała się samodzielną formą literacką.
W średniowiecznej literaturze, pieśni były epickimi utworami narracyjnymi o tematyce historycznej, np. Pieśń o Rolandzie będąca lekturą szkolną.
Przykładem polskiej pieśni może być: Pieśń IX, Pieśń V - o spustoszeniu Podola lub Pieśń II Jana Kochanowskiego.
[edytuj] Podział pieśni ze względu na tematykę
- pieśni religijne (psalmy)
- biesiadne
- filozoficzne
- okolicznościowe
- patriotyczne
[edytuj] Cechy pieśni
- uproszczona budowa
- układ stroficzny
- częste refreny
- paralelizmy
- rytmizacja