Podwójny rozpad beta
Z Wikipedii
W 1935 roku Maria Goeppert-Mayer przewidziała istnienie procesu podwójnego rozpadu beta. Proces ten można opisać następująco: w jądrze atomu jednocześnie zachodzą dwie przemiany beta minus, czyli emitowane są dwie cząstki bozony W − , z których powstaną dwa elektrony i dwa antyneutrina elektronowe. Zachodzi on jedynie w określonym typie jąder, mianowicie w przypadku jąder parzysto-parzystych, czyli posiadających parzystą liczbę obu nukleonów: protonów i neutronów (jądra parzysto-parzyste w ogóle nie rozpadają się poprzez pojedynczy rozpad beta). Podwójny rozpad beta może być obserwowany w kilku izotopach, dla których wszystkie inne kanały rozpadu są zabronione z powodów energetycznych. Obliczenia przewidują jednak, że proces ten jest bardzo rzadki, ze średnim czasem życia około 1018 - 1028 lat, w zależności od izotopu.
Zobacz też: podwójny bezneutrinowy rozpad beta.