Polski Instytut Sztuki Filmowej
Z Wikipedii
Polski Instytut Sztuki Filmowej - instytucja państwowa odpowiedzialna za rozwój polskiej kinematografii oraz za promocję polskiej twórczości filmowej za granicą. Instytut mieści się w Warszawie przy ulicy Krakowskie Przedmieście.
Instytut powstał w 2005 roku w efekcie uchwalenia ustawy o kinematografii przygotowanej przez ówczesnego Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego Waldemara Dąbrowskiego. Ustawa ta wzbudziła kontrowersje wśród nadawców telewizyjnych i dostawców telewizji kablowej, w związku z nałożeniem na te podmioty obowiązku odprowadzania opłat na rzecz Instytutu. Podobnie jak w innych krajach Unii Europejskiej także Polski Instytut Sztuki Filmowej zajmuje sie głównie finansowaniem produkcji filmowej, rozpowszechniania filmów, edukacją filmową, doskonaleniem zawodowym, promocją polskiej kinematografii na świecie.
Stanowisko pierwszego dyrektora Instytutu objęła po wygranym konkursie Agnieszka Odorowicz. Jej zastępcami zostali w roku 2005 mianowani: Jerzy Bart (finanse i administracja), Maciej Karpiński (Promocja filmu za granicą, współpraca zagraniczna), Dorota Paciarelli (koprodukcje zagraniczne, edukacja filmowa, kontakty instytucjonalne z zagranicą) i Jacek Wilczynski (PR, upowszechnianie kultury filmowej i dystrybucja). Nadzór nad Polskim Instytutem Sztuki Filmowej sprawuje minister kultury i dziedzictwa narodowego, zaś Rada Instytutu uchwala na wniosek dyrektora najważniejsze decyzje finansowe oraz programy operacyjne.
Roczny budżet PISF na działalnośc merytoryczną t.j. na wspieranie rozwoju polskiej kinematografii wynosi - w zależności od wpływów z opłat na jego rzecz - od 100 do 120 milionów złotych rocznie.
[edytuj] Linki zewnętrzne
 |
Portal:Warszawa  Wikiprojekt:Warszawa Kategoria:Warszawa |
 |
