Pomorzany (Ukraina)
Z Wikipedii
Współrzędne: 49°38'00" N 024°55'00" E
Pomorzany | |||
|
|||
Państwo | ![]() |
||
obwód | lwowski | ||
Położenie | 49°38' N 24°55' E |
||
Strona internetowa miasta |

Pomorzany (ros. Поморяны) – osiedle typu miejskiego w rejonie przemyślańskim obwodu lwowskiego Ukrainy; leży w górnym biegu rzeki Złota Lipa, przy drodze P116, pobliskie lotnisko w Podhajcach.
Do 17 września 1939 roku miasto w województwie tarnopolskim.
Do 1918 roku miasto w Królestwie Galicji i Lodomerii w Cesarstwie Austriackim.
[edytuj] Historia
W okresie I Rzeczypospolitej jeden z ważniejszych ośrodków administracyjnych w województwie podolskim, często niszczone przez Tatarów. W XVIII wieku znajdowała się tu rezydencja Pruszyńskich. W okresie austro-węgierskim miasto utraciło swój administracyjny status i podupadło. Z zamku wybudowanego w XVI wieku zachowały się tylko ruiny, jeszcze na początku XIX wieku południowe i wschodnie skrzydła były zamieszkane, i należały do hr. Romana Potockiego. Z zabytków miejskich najokazalej prezentował się kiedyś gotycki ratusz z wieżami i herbem Potockich stojący pośrodku rynku. Znajdowała się tu biblioteka, galeria obrazów, oraz archiwum. W mieście znajdowały się kościoły katolicki (w nim dzwon odlany z armat zdobycznych pod Chocimiem) oraz cerkwie, jedna drewniana z roku 1718 druga murowana z roku 1888, a w niej przeniesiony ikonostas daru króla Jana III Sobieskiego. Do 1914 ludność w przewadze pochodzenia tatarskiego. W roku 1913 miasteczko liczyło 4500 mieszkańców, w tym 850 Polaków, 2950 Rusinów, 1300 Żydów. Pobliskie miejscowości Dunajów na zachodzie oraz Hodów i Zborów na wschodzie.