Postać Newtona wielomianu
Z Wikipedii
Postać Newtona to jedna z metod przedstawiania wielomianu. Dla wielomianu stopnia n wybiera się n + 1 punktów i buduje wielomian w postaci:
Wielomiany Newtona mogą być używane do interpolowania dowolnych funkcji.
Procedura interpolacji jest następująca:
xi | f(xi) |
---|---|
x0 | f(x0) |
x1 | f(x1) |
x2 | f(x2) |
![]() |
![]() |
xn | f(xn) |
Tekst wytłuszczony
Uzupełniamy tę tabelkę dopisując kolejne kolumny różnicami dzielonymi:
xi | f(xi) | f[xi − 1,xi] |
---|---|---|
x0 | f(x0) | |
x1 | f(x1) | f[x0,x1] |
x2 | f(x2) | f[x1,x2] |
![]() |
![]() |
![]() |
xn | f(xn) | f[xn − 1,xn] |
Aż skończy się możliwość dalszego dopisywania:
xi | f(xi) | f[xi − 1,xi] | f[xi − 2,xi − 1,xi] | ![]() |
![]() |
---|---|---|---|---|---|
x0 | f(x0) | ||||
x1 | f(x1) | f[x0,x1] | |||
x2 | f(x2) | f[x1,x2] | f[x0,x1,x2] | ||
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
|
xn | f(xn) | f[xn − 1,xn] | f[xn − 2,xn − 1,xn] | ![]() |
![]() |
I używamy kolejnych liczb po przekątnej jako współczynników ai.
Warto zauważyć, że przy implementacji znajdowania kolejnych wyrazów różnicowych nie musimy korzystać z macierzy (tablicy wielowymiarowej) - wystarczy nam jedynie zwykła tablica, pod warunkiem, że wyrazy będziemy obliczać "od dołu"