Prawo Henry'ego
Z Wikipedii
Prawo Henry'ego, odkryte w 1801 r. przez W. Henry'ego, opisuje zależność ilości (objętości) v gazu rozpuszczonego w jednostce masy lub objętości cieczy od ciśnienia tego gazu, p.
- v = KH(T)p
gdzie
- KH(T) jest stałą Henry'ego zależną od układu gaz-ciecz i temperatury.
Rozpuszczanie gazu w cieczy może być traktowane jako pochłanianie objętościowe, czyli absorpcja. Jest szczególnym przypadkiem prawa podziału Nernsta.
Jest to przybliżona zależność eksperymentalna o charakterze izotermy, która jednak powinna być spełniona dla niewielkich ciśnień dowolnego układu gaz-ciecz. Równanie to zawodzi gdy mechanizm niektórych procesów związanych z rozpuszczaniem (np. dysocjacja elektrolityczna, asocjacja cząsteczek) prowadzi do nieliniowości.
Podobny charakter ma izoterma adsorpcji Henry'ego stosowana do opisu adsorpcji w fazie gazowej i ciekłej.
