Protokół dyplomatyczny
Z Wikipedii
Powstanie nazwy protokół dyplomatyczny wiąże się z kongresem wiedeńskim 1815 r. Aby uniknąć w czasie jego trwania nieporozumień (zwłaszcza związanych z domniemaną potęgą czy wielkością reprezentowanego państwa) i wprowadzić ład na towarzyszących kongresowi przyjęciach i spotkaniach - ustalono zasady pierwszeństwa jego uczestników, związane z kolejnością przybycia na Kongres, a aby uniknąć pomyłek - po raz pierwszy w historii je zaprotokołowano. Podstawowym zadaniem protokołu jest wykluczenie sporów i nieporozumień na tle pierwszeństwa między osobami reprezentującymi oficjalne stanowiska. Realizując te zadanie protokół przypomina o istnieniu zasad i potrzebie przestrzegania zasad suwerennej równości państw oraz zapewnienie odpowiedniego klimatu w czasie wizyt spotkań uroczystości. Protokół dyplomatyczny ma charakter międzynarodowy jednakże w protokołach poszczególnych państw występują różnice wynikające z tradycji narodowych i miejscowych obyczajów.
Do podstawowych zasad protokołu dyplomatycznego zalicza się zasady następujące:
- zasada wzajemności;
- zasada precedencji;
- zasada exequatur.
Protokół stanowi normy regulujące współżycie i stosunki międzyludzkie.
Przykłady korespondencji dyplomatycznej:
- aide memoire
- memorandum
- nota ogólna i zbiorowa
- nota podpisana
- nota werbalna
W Polsce sprawami protokołu dyplomatycznego zajmuje się wyspecjalizowana komórka Ministerstwa Spraw Zagranicznych na prawach departamentu pod nazwą Protokół Dyplomatyczny.
