Rebus sic stantibus
Z Wikipedii
Klauzula rebus sic stantibus - (łac. ponieważ sprawy przybrały taki obrót) - doktryna w prawie traktatów, zgodnie z którą zawarty traktat może być wypowiedziany gdy zajdą niespodziewane okoliczności, zmieniające jego wymowę w momencie zawarcia.
Jakkolwiek klauzula ta stanowi zagrożenie dla bezpieczeństwa zawartej umowy międzynarodowej, to jej jednostronne wypowiedzenie jest niedopuszczalne.
Zasadę tę opisuje artykuł 62 konwencji wiedeńskiej o prawie traktatów. Jej różne wykładnie dają orzecznictwa poszczególnych sądów krajowych.