Sąd okręgowy
Z Wikipedii
Sąd okręgowy (skr. "SO") – w Polsce sąd powszechny orzekający zarówno w pierwszej jak i drugiej instancji.
W polskim wymiarze sprawiedliwości jest zasadą, że w pierwszej instancji orzeka sąd rejonowy. Sąd okręgowy orzeka jako sąd pierwszej instancji tylko w sprawach wyraźnie wskazanych przez odpowiednie przepisy prawa karnego lub cywilnego. Z reguły są to sprawy o większym ciężarze gatunkowym, bardziej skomplikowane pod względem prawnym. Instancją odwoławczą od orzeczeń sądu okręgowego jest sąd apelacyjny.
W drugiej instancji sąd okręgowy rozpoznaje apelacje i zażalenia od orzeczeń wydanych w pierwszej instancji przez sąd rejonowy.
Sądy okręgowe tworzy i znosi Minister Sprawiedliwości po uzyskaniu opinii Krajowej Rady Sądownictwa w drodze rozporządzenia. Obszar właściwości sądu okręgowego winien obejmować obszary właściwości przynajmniej dwóch sądów rejonowych. Obecnie w Polsce istnieje 46 sądów okręgowych. Mogą również być powoływane ośrodki zamiejscowe i wydziały zamiejscowe sądów okręgowych.
Sąd okręgowy dzieli się na wydziały: cywilny, karny, penitencjarny i nadzoru nad wykonywaniem orzeczeń sądowych, pracy i ubezpieczeń społecznych (ewentualnie dwa oddzielne wydziały), gospodarczy (tylko w niektórych sądach). W SO w Warszawie istnieje wydział antymonopolowy powołany do rozstrzygania spraw z zakresu przeciwdziałania praktykom monopolistycznym oraz spraw z zakresu regulacji energetyki.
