Sekurytyzacja

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

W rachunkowości sekurytyzacja polega na wykupie wierzytelności ze środków uzyskanych z emisji obligacji.

Sekurytyzacja określa proces emisji papierów wartościowych, które zabezpieczone są przez grupę wyselekcjonowanych aktywów.

Sekurytyzacja jest procesem, w którym dłużne papiery wartościowe, takie jak obligacje, certyfikaty inwestycyjne, są sprzedawane bezpośrednio inwestorom.

[edytuj] Historia sekurytyzacji na świecie

Początki sekurytyzacji związane są ze Stanami Zjednoczonymi, gdzie w 1970 r. przeprowadzono pierwsze tego typu transakcje dotyczące wyłącznie kredytów hipotecznych. Pierwszym krajem europejskim, gdzie przeprowadzono proces sekurytyzacji, była w 1987 r. Wielka Brytania – dotyczył on również kredytów hipotecznych. W innych krajach europejskich sekurytyzację zaczęto stosować dopiero w latach dziewięćdziesiątych. Sekurytyzacja jest formą finansowania należności bardzo popularną na rozwiniętych rynkach. Jest obecnie najszybciej rozwijającym się elementem rynku kapitałowego w USA i Europie Zachodniej. Sekurytyzacji podlega już szereg różnych rodzajów wierzytelności, np.:

kredyty konsumenckie
kredyty dla przedsiębiorstw
należności przyszłe
należności ze sprzedaży gazu i energii elektrycznej
należności z tytułu umów ubezpieczeniowych.

[edytuj] Rozwój sekurytyzacji w Polsce

Sekurytyzacja wierzytelności bankowych stała się w Polsce możliwa wraz z wejściem w życie w 2004 roku nowych przepisów zawartych w:

Ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (w szczególności art. 92a - 92c oraz art. 104)
Ustawie z dnia 25 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych (w szczególności art. 183 - 195 oraz art. 326). Ustawa ta dała możliwość tworzenia funduszy sekurytyzacyjnych, które stwarzają bankom zupełnie nowe możliwości odzyskiwania swoich należności.

Dzięki zmianie ustawy o funduszach inwestycyjnych i nowelizacji prawa bankowego korzyści z wypływające z sekurytyzacji znalazły się w zasięgu ręki także polskich wierzycieli i inwestorów.

[edytuj] Rynek sekurytyzacji w Polsce

Do 12 lutego 2007 w Polsce zostały zarejestrowane następujące fundusze sekurytyzacyjne:

Prokura Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty (BPH TFI)
Bison Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty (BPH TFI)
Best I Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty (Copernicus Capital TFI)
Prokulus Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty (Copernicus Capital TFI)
Sekura Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty (Copernicus Capital TFI)
Ultimo Fundusz Inwestycyjny Zamknięty Niestandaryzowany Fundusz Sekurytyzacyjny (DWS Polska TFI)
GE Debt Fundusz Inwestycyjny Zamknięty Niestandaryzowany Fundusz Sekurytyzacyjny (GE Debt Management TFI)
Intrum Justitia Debt Fund 1 Fundusz Inwestycyjny Zamknięty Niestandaryzowany Fundusz Sekurytyzacyjny (Intrum Justitia TFI)
S-Collect Fundusz Inwestycyjny Zamknięty Niestandaryzowany Fundusz Sekurytyzacyjny (PKO TFI)
EGB Podstawowy Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty (TFI Skarbiec)
Allianz - Euler Hermes Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty (TFI Allianz)

Rejestracja funduszu to dopiero połowa drogi do przeprowadzenia pełnej transakcji sekurytyzacyjnej. Fundusz musi posiadać serwisera, czyli firmę windykacyjną, która będzie odzyskiwać zakupione przez niego wierzytelności. Serwiser musi dawać pełną gwarancje legalności i wysokiej jakości działania, dlatego zgodę na zawarcie umowy serwisowej funduszu z konkretną firmą windykacyjną wydaje Komisja Papierów Wartościowych i Giełd.

Pierwsze (historyczne) zezwolenie w Polsce w lutym 2006 r. Komisja Papierów Wartościowych i Giełd wydała firmie Kruk na obsługę wierzytelności sekurytyzowanych przez PROKURA NS FIZ. Zgoda Komisji umożliwiła zawarcie przez firmę windykacyjną umowy serwisowania wierzytelności nabytych przez fundusz sekurytyzacyjny.

[edytuj] Korzyści podatkowe z sekurytyzacji

Korzyść podatkowa dla banków wiąże się ze zmianą przepisów dotyczących traktowania kosztów uzyskania przychodu. Zgodnie z tą zasadą, bank może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów straty poniesione na zbyciu wierzytelności na rzecz funduszu do wysokości rezerwy utworzonej na pokrycie zbywanych wierzytelności i zaliczonej do kosztów uzyskania przychodów. Zanim weszły w Polsce w życie przepisy o sekurytyzacji, banki nie mogły tego robić i przez to zwykle sprzedaż wierzytelności była dla nich nieopłacalna.