Sfenodonty
Z Wikipedii
| Sfenodonty | |
| Systematyka | |
| Domena | eukarioty |
| Królestwo | zwierzęta |
| Typ | strunowce |
| Podtyp | kręgowce |
| Gromada | gady/zauropsydy |
| Podgromada | diapsydy |
| Nadrząd | lepidozaury |
| Rząd | sfenodonty |
| Nazwa systematyczna | |
| Sphenodontia | |
| Williston, 1925 | |
Sfenodonty, rynchocefale, gady ryjogłowe (Sphenodontia) - rząd gadów z nadrzędu lepidozaurów, o prymitywnej budowie, w większości wymarłych (rozkwit przeżyły w erze mezozoicznej). Są grupą siostrzaną gadów łuskonośnych (jaszczurek i węży).
[edytuj] Synonimy
- Sphaenodonta
- Sphenodonta
- Rhynchocephalia
[edytuj] Opis
Zachowały niektóre cechy wczesnych gadów: resztki struny grzbietowej, żebra skórne, rozmieszczenie zębów. Wymarłe gatunki miały niecały metr długości. Odżywiały się głównie owadami i mięczakami. Niektóre (rodzina Pleurosauridae) prowadziły ziemno-wodny tryb życia. Dawniej łączono z nimi rynchozaury (Rhynchosauria), żyjącą w triasie grupę gadów o charakterystycznie zagiętym w dół przodzie pyska, daleko spokrewnioną z gadami naczelnymi (archozaurami).
Najstarsze skamieliny sfenodontów pochodzą z triasu.
Obecnie sfenodonty reprezentowane są przez dwa gatunki z rodzaju Sphenodon - hatteria (tuatara) zaliczanego do rodziny Sphenodontidae Cope, 1870
