Sklepienie trójdzielne
Z Wikipedii
Sklepienie trójdzielne, tzw. sklepienie piastowskie – sklepienie żebrowe występujące w okresie wczesnego gotyku na terenie Dolnego Śląska (np. we Wrocławiu w katedrze) i Małopolski (np. w katedrze na Wawelu).
Charakteryzowało się podparciem żeber w wezgłowiu w pięciu punktach dla każdego pola (na jednej ścianie dwa, a na przeciwległej trzy). Żebra dzieliły przęsło na trzy pola, z których każde dzielone jest na trzy mniejsze tworząc w sumie dziewięć tarcz.
Zobacz też: przegląd zagadnień z zakresu architektury