Skorowidz
Z Wikipedii
Skorowidz (indeks) - zestawienie zawartych w dokumencie zagadnień, pojęć, nazw i nazwisk, umieszczane zazwyczaj pod koniec pracy.
Skorowidz jest fundamentalnym, najczęściej stosowanym obok spisu treści rodzajem wykazów, jego rozwinięciem i uzupełnieniem. Spis treści pokazuje ogólną strukturę pracy, natomiast skorowidz rozwija i uszczegóławia jej zawartość. Korzystając ze spisu treści, sięgamy do całych bloków zagadnień, natomiast skorowidz pozwala czytelnikowi sięgnąć do konkretnych tematów. Spis treści zawiera kilkanaście lub kilkadziesiąt pozycji, a skorowidz mieści ich w sobie kilkaset lub nawet czasem kilka tysięcy. Każda poważniejsza praca, zwłaszcza naukowa, jeśli ma poprawnie wypełniać swoją rolę informacyjną, powinna zawierać skorowidz.
W programie komputerowym (edytor tekstu, DTP) skorowidz jest automatycznie tworzony na podstawie specjalnych, wprowadzonych przez autora znaczników, w miejscu wskazanym przez autora dokumentu. Jego zawartość i numery stron zmieniają się za każdym razem, gdy autor zmieni dokument, dodając np. do skorowidza nowe pojęcia i zmieniając numerację stron w swojej pracy. Wygenerowanie skorowidza (i wszystkich innych rodzajów spisów w dokumencie) powinno następować już po zakończeniu redagowania dokumentu.
Hasła skorowidza, oznaczone przez autora, mogą być jedno- lub wielopoziomowe - te ostatnie mają charakter tematycznych gniazd grupujących pokrewne treściowo zagadnienia.
W zaawansowanych edytorach możliwe jest automatyczne oznaczenie haseł do skorowidza na podstawie tzw. pliku zgodności, który zawiera listę pojęć, które chcemy wprowadzić do dokumentu (edytor samoczynnie wprowadza znaczniki haseł, kierując się zawartością pliku zgodności), jednak jest to technika zawodna w przypadku języków fleksyjnych, gdyż potencjalne hasła skorowidza mogą występować nie tylko w mianowniku, ale i w innych przypadkach.
Zobacz też: przegląd zagadnień z zakresu DTP.
