Skrzydełko czy nóżka
Z Wikipedii
| Skrzydełko czy nóżka | |
| Oryginalny tytuł | L'aile ou la cuisse |
| Gatunek filmu | komedia |
| Kraj | Francja |
| Data premiery | 27 października 1976 |
| Czas trwania | 105 minut |
| Reżyseria | Claude Zidi |
| Scenariusz | Claude Zidi |
| Główne role | Louis de Funès Coluche Julien Guiomar Ann Zacharias |
| Muzyka | Vladimir Cosma |
| Język | francuski |
| Strona IMDb | |
Skrzydełko czy nóżka - francuska komedia z 1976 z udziałem Louisa de Funes.
Spis treści |
[edytuj] Obsada
- Louis de Funès : Charles Duchemin
- Coluche : Gérard Duchemin
- Julien Guiomar : Jacques Tricatel
- Raymond Bussières : Henri, kierowca
- Ann Zacharias : młoda Marguerite
- Daniel Langlet : Lambert
- Claude Gensac : stara Marguerite
- Philippe Bouvard : dziennikarz, gospodarz teleturnieju
- Fernand Guiot : Dubreuil, pracownik Duchemina
- Vittorio Caprioli : Vittorio
- Aurora Maris : Gina, pracownica restauracji
- Gérard Boucaron : Ficellle
- Yves Afonso : hydraulik
- Antoine Marin : współpracownik Duchemina
- Martin Lamotte : Roland, artysta cyrkowy
- Marcel Dalio : krawiec
- Jean Martin : lekarz
- Dominique Davray : umięśniony cyrkowiec
- Georges Chamarat : przewodniczący Akademii Francuskiej
- Albert Michel : Morand, artysta cyrkowy z restauracji
- Paul Bisciglia : lokaj wnoszący bagaże w hotelu
- Mac Ronay : pijany kelner
- Max Montavon : pan Godefroy
[edytuj] Fabuła
Uwaga: W dalszej części artykułu znajdują się szczegóły fabuły lub zakończenia utworu.
Charles Duchemin (Louis de Funes) jest niekwestionowanym mistrzem francuskiej kuchni. Jego książki kucharskie, przewodniki gastronomiczne i programy telewizyjne przyniosły mu taki autorytet, że Akademia Francuska zaproponowała mu członkostwo. Wkrótce kończy jednak 60 lat, dlatego przygotowuje swego syna Gerarda (Coluche) do przejęcia kulinarnego królestwa. Nie wie, że syn nie bardzo chce iść w ślady ojca i w tajemnicy przed nim prowadzi zespół cyrkowy, w którym występuje jako klaun.
Jak co roku, Duchemin redaguje przewodnik po najlepszych lokalach gastronomicznych nad Sekwaną. W tym celu w in cognito odwiedza paryskie restauracje, raz podając się za jankeskiego turystę, a innym razem przyodziewając żałobną woalkę. Za każdym razem wyposażony jest w zestaw sekretnych narzędzi i próbek, które pozwalają mu sprawdzić jakość serwowanych potraw.
Aby z należytą dokładnością opisać wszystkie przybytki francuskiego restauratorstwa, Duchemin wyrusza na objazd prowincji. W podróż zabiera syna i młodą sekretarkę Marguerite. I tym razem nie obchodzi się bez kamuflażu. Wyjazd nie kończy się najlepiej dla Duchemina, traci on zmysł smaku. W dodatku trafia przez przypadek do cyrku, gdzie właśnie ma wystąpić jego syn...
Największym konkurentem Duchemina jest Tricatel (Julien Guiomar), producent sztucznej żywności i właściciel sieci barów szybkiej obsługi. Chce on wykraść maszynopis nowego przewodnika, by zdobyć adresy krytycznie ocenionych lokali i wykupić je zawczasu po niskiej cenie. Telewizja proponuje obu rywalom spotkanie przed kamerami pod hasłem Wszystkie chwyty są dozwolone. Surowy krytyk i strażnik dobrego smaku musi dać odpór dążeniom właściciela fast-foodów. Dlatego próbuje dostać się do jego fabryki, by móc publicznie zaprezentować proces produkcji niezdrowego jadła.
[edytuj] Info
- Był to pierwszy film, w jakim zagrał Louis de Funes po przejściu zawału serca w 1975. Na planie stale obecna była ekipa medyczna, a w razie jakichkolwiek bólów w okolicach serca zdjęcia miały być natychmiast przerwane.
- Produkcja okazała się we Francji sukcesem, zgromadziła przed ekranami kin 5,84 mln widzów.
