Socjalizacja
Z Wikipedii
Socjalizacja (łac. socialis = społeczny) to proces (oraz rezultat tego procesu) nabywania przez jednostkę systemu wartości, norm oraz wzorów zachowań, obowiązujących w danej zbiorowości. Socjalizacja trwa przez całe życie człowieka, lecz w największym nasileniu występuje, gdy dziecko rozpoczyna życie w społeczeństwie. Największą rolę na tym etapie odgrywają jego rodzice, później także wychowawcy i rówieśnicy oraz instytucje (takie jak szkoła czy kościół).
Na drodze socjalizacji człowiek uczy się podstaw interakcji społecznych, poznaje społeczne normy postępowania, wartości, nabywa umiejętność posługiwania się przedmiotami i kształtuje swoją osobowość.
Wyróżniono trzy mechanizmy socjalizacji:
- wzmacnianie - wynagradzanie i karanie,
- naśladowanie - przejmowanie wzorców,
- przekaz symboliczny - pouczenia słowne i pisemne
Procesy socjalizacji możena podzielić na pierwotne i wtórne.
Zobacz też:
- internalizacja
- wychowanie
- nieprzystosowanie społeczne
- socjopatia
- kontrsocjalizacja
- resocjalizacja
- socjalizacja odwrotna
- socjalizacja antycypująca
[edytuj] Literatura
- Szacka Barbara, Wprowadzenie do socjologii, Warszawa 2003.
- Sztompka Piotr, Socjologia, Kraków 2002.
