Spektrofotometria
Z Wikipedii
Spektrofotometria, technika spektroskopowa polegająca na ilościowym pomiarze absorpcji, emisji lub odbicia światła. Od zwykłej fotometrii różni się tym, że pomiar światła obejmuje całe lub wybrane fragmenty widma elektromagnetycznego, a nie tylko pojedynczą długość światła.
W technikach spektrofotometrycznych mierzy się i porównuje intensywność poszczególnych sygnałów w kolejnych widmach spektroskopowych, natomiast w technikach spektroskopowych niezaliczanych do spektrofotometrii pomiar wartości intensywności światła ma drugorzędne znaczenie, a ważne jest raczej występowanie i kształt sygnałów w widmach.
Pomiary spektrofotometryczne można wykonywać w całym obszarze widma świetlnego, zwykle jednak wykonuje się je w zakresie światła widzialnego i ultrafioletowego, gdyż liczba sygnałów w widmach w podczerwieni dla większości substancji jest na tyle duża, że ustawienie aparatu na dokładnie określony sygnał jest bardzo trudne.
Pomiary spektrofotometryczne wykonuje się za pomocą spektrofotometrów. Są to przyrządy pełniącę jednocześnie funkcję spektrometru i fotometru, tzn. służące do wytwarzania widm optycznych i dokonywania pomiarów fotometrycznych dla ściśle określonych długości fali światła. Zwykle spektrofotometr składa się z monochromatora z obracanym pryzmatem, co pozwala uzyskać światło monochromatyczne o danej długości fali w danym zakresie, oraz z detektora światła (fotokomórka, fotopowielacz), za pomocą którego mierzy się natężenie światła monochromatycznego wytwarzanego przez monochromator. Między monochromatorem i detektorem na drodze światła umieszcza się przezroczystą celkę z próbką analizowanej substancji.
