Spektroskopia IR
Z Wikipedii
Spektroskopia IR - rodzaj spektroskopii, w której stosuje się światło podczerwone.
Najpowszechniej stosowaną techniką IR jest absorbcyjna spektroskopia IR.
Promieniowanie elektromagnetyczne z zakresu IR ma częstotliwość zbliżoną do częstotliwości drgań wiązań chemicznych. Przechodząc przez próbkę badanej substancji promieniowanie to jest selektywnie pochłaniane na skutek wzbudzania drgań wiązań chemicznych. W wyniku tego w widmie występuje szereg ostrych sygnałów odpowiadających drganiom określonych wiązań. Dzięki temu, że wartości te są stablicowane, absorbcyjne widmo IR umożliwia ustalenie jakie wiązania występują w analizowanej próbce.
Oprócz wzbudzania drgań pojedynczych wiązań, promieniowanie to w zakresie od 200 do 450 cm-1 wzbudza skoordynowane drgania nożycowe sąsiadujących ze sobą wiązań (ta część widma w podczerwieni nosi nazwę zakresu daktyloskopowego). Wskutek tego widma IR w tym zakresie są bardzo złożone i niezwykle rzadko zdarza się, aby dwa różne związki chemiczne miały w tym zakresie identyczne widma, co praktycznie umożliwia jednoznaczną ich identyfikację. Zastosowanie bazy danych z częstościami określonych pasm obecnych w danych związkach chemicznych pozwala na identyfikacje związków chemicznych w badanej próbce. Ponadto dostępne są tablice ułatwiające analizę składu ilościowego badanych związków chemicznych.
Niegdyś widma IR wykonywało się przemiatając próbkę monochromatyczną (o jednej długości fali) wiązką promieniowania, zmieniając krokowo długość tej fali w trakcie pomiaru. Obecnie stosuje się szybszą metodę polegającą na przemiataniu próbki wiązką promieniowania, w której występują wszystkie długości fali z zakresu IR na raz. Po przejściu tej wiązki przez próbkę interferuje się ją z wiązką z tego samego źródła, która jednak nie przeszła przez próbkę, a widmo "ekstrahuje się", stosując przekształcenie Fouriera (Transformacja Fouriera) zarejestrowanego widma interferencyjnego. Wymaga to stosowania droższej aparatury z komputerem, ale metoda jest błyskawiczna i dokładna. Technikę tę określa się skrótem FTIR (Fourier Transform Infrared Spectroscopy). Metoda ta jest bardzo przydatna do jakościowego określania składu badanej próbki. Pozwala ona określić grupy funkcyjne i na tej podstawie analizować skład jakościowy badanej próbki. Można również za pomocą tej metody analizować skład ilościowy badanego materiału. Jest to jednak nieco trudniejsze i polega na określeniu pola powierzchni pod pikiem ograniczonym intensywnością integralną. Metoda ta często stosowana jest w analizie składu ilościowego gazów. Zastosowanie biblioteki danych pomaga w szybkiej identyfikacji odpowiednich związków chemicznych w badanej próbce.
Spektroskopia w podczerwieni pozwala na analizę zarówno efektów dynamicznych jak i statycznych. Jest ona jedną z podstawowych metod stosowanych w badaniu wiązań wodorowych (zob. metody badawcze wiązania wodorowego).
Zobacz też: ATR
http://ir.awardspace.com
