Sporting Cristal Lima
Z Wikipedii
Sporting Cristal | |||||||||||||||||||||||||||||||||
Pełna nazwa | Club Sporting Cristal | ||||||||||||||||||||||||||||||||
Przydomek | "Los Cerveceros" (Piwosze) "Los Bajopontinos" "Los Rimenses" |
||||||||||||||||||||||||||||||||
Data założenia | 1955 | ||||||||||||||||||||||||||||||||
Stadion | Estadio San Martín de Porres, Lima |
||||||||||||||||||||||||||||||||
Liczba miejsc | 18000 | ||||||||||||||||||||||||||||||||
Prezes | Francisco Mujica Serelle | ||||||||||||||||||||||||||||||||
Trener | José Guillermo del Solar | ||||||||||||||||||||||||||||||||
Liga | Primera división peruana | ||||||||||||||||||||||||||||||||
Clausura 2006 | - 2 miejsce po 7 meczach | ||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Club Sporting Cristal jest peruwiańskim klubem piłkarskim z siedzibą w Limie.
Według szacunków prasowych, Cristal jest trzecim pod względem popularności klubem w Peru. Wyprzedzają go pod tym względem dwaj najwięksi stołeczni rywale - Universitario i Alianza.
Spis treści |
[edytuj] Osiągnięcia
- Mistrz Peru (Primera división peruana) (15): 1956, 1961, 1968, 1970, 1972, 1979, 1980, 1983, 1988, 1991, 1994, 1995, 1996, 2002, 2005
- Finał Copa Libertadores: 1997
[edytuj] Historia
Klub założony został 13 grudnia 1955 po tym, jak właściciele firmy produkującej piwo Cristal kupili klub Sporting Tabaco.
W roku 1997 Sporting Cristal prowadzony przez urugwajskiego szkoleniowca Sergio Markariana dotarł na szczyty światowego futbolu - finał Copa Libertadores. W finale przeciwnikiem Sportingu był Cruzeiro Belo Horizonte. Po remisie w Limie 0:0, nikła przegrana 0:1 w Belo Horizonte pozbawiła peruwiańską drużynę trofeum. Był to największy sukces peruwiańskiego futbolu o czasu, kiedy to do finału Copa Libertadores dotarł Universitario Lima.
Klub przez lata oceniany był przez FIFA, jako drugi pod względem siły sportowej zespół w Peru, jednak w ostatnich latach umieszczny jest już na pierwszym miejscu. Spośród peruwiańskich klubów najczęściej startował w Copa Libertadores.
Cristal często oskarżany jest przez swych rywali, że nie szkoli swych własnych piłkarzy, lecz wykorzystuje pokaźne środki finansowe, które otrzymuje od potężnej firmy piwowarskiej, by kupować najlepszych graczy swych rywali (i to nie tylko dlatego, że ich potrzebuje, ale często tylko po to, by nie grali u konkurentów). Ponadto gra w klubie masa cudzoziemców i kilku obiecujących graczy z mniejszych klubów. Jednak, szczególnie w ostatnich latach, w klubie zaczynają się pojawiać także właśni wychowankowie.
Obecnie kilku wychowanków Sporting Cristal gra w reprezentacji Peru. Są to: bramkarz Erick Delgado, obrońcy Alberto Rodríguez, Eric Torres, Miguel Angel Villalta oraz José Alberto Moisela, pomocnicy Juan Cominges, Jorge Antonio Soto, Rayner Torres i Carlos Alberto Zegarra, oraz napastnicy Luis Alberto Bonnet, Sergio Leal, Israel Zuniga i młoda gwiazda - Freddy Barrios.
Ostatnio trenerami klubu byli Juan Carlos Oblitas i Paulo Autuori. W najbardziej obfitych w sukcesy latach 90. XX wieku prezydentem klubu był peruwiański producent filmowy Francisco Lombardi.
Obecnie pojawiło się wiele kontrowersji wokół klubu, a wśród kibiców panuje opinia, że klub nie jest prawidłowo zarządzany. Skarżą się, że trener zespołu Jose "Chemo" Del Solar kibicuje drużynie Universitario de Deportes i nie było dobrym pomysłem angażowanie go na stanowisko trenera zespołu. Obecny prezydent klubu - Diego Rebagliatti, grał w przez krótki czas w Cristal, ale też jest powiązany z konkurencyjnym Universitario, co mocno denerwuje kibiców Sporting Cristal.
[edytuj] Słynni gracze
Alberto Gallardo (
Palmeiras São Paulo/
Cagliari)
Julio César Uribe (
Udinese Udine)
Nolberto Solano (
Newcatle United)
Jorge Soto
Roberto Palacios
Miguel Rebosio
Flavio Maestri
Julio Andrade "Julinho"
Estanislao Struway
Pedro Garay
Julio Cesar Balerio
Luis Alberto Bonnet
Percy Olivares
Pablo Zegarra
Andrés Mendoza
Henry Edson Quinteros Sanchez