Stanisław Józef Hozjusz
Z Wikipedii
Stanisław Józef Hozjusz (ur. 1674, zm. 1738), biskup poznański w latach 1733-1738.
Był synem Wojciecha Maksymiliana z Bezdanu, starosty zyborskiego i burgrabii lidzbarskiego oraz Anny Wołowskiej.
Wykształcenie zdobywał szkołach jezuickich w Reszlu i Brunsberdze, a potem studiował w Rzymie. Doktorat z prawa uzyskał na Akademii Krakowskiej. W roku 1697 był kanonikiem we Włocławku, później otrzymał probostwo w Milęcinie i w Tyrgardzie. Był w otoczeniu biskupa chełmińskiego, Teodora Potockiego, później związany był z biskupem krakowskim, Kazimierzem Łubieńskim.
Dalsza jego kariera:
- sufragan przemyski (1718)
- biskup inflancki (1720)
- biskup kamieniecki i opact czerwieński (1722)
Był blisko związany z dworem Augusta II i w uznaniu za zasługi otrzymał w 1732 roku biskupstwo płockie. W momencie zwolnienia biskupstwa poznańskiego został nominowany przez króla 2 marca 1733 roku. Jego rywalem w zabiegach o uzyskanie biskupstwa był Teodor Kazimierz Czartoryski.
W dniach 7-9 lipca 1738 r. biskup Stanisław Józef Hozjusz zwołał synod.
Poprzednik Jan Joachim Tarło |
Biskup poznański 1733-1738 |
Następca Teodor Czartoryski |