Stanisław Thugutt

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Stanisław August Thugutt (ur. 30 lipca 1873 w Łęczycy, zm. 15 czerwca 1941 w Sztokholmie, Szwecja) - polski polityk dwudziestolecia międzywojennego i publicysta, działał w ruchu ludowym, spółdzielczym, Lidze Obrony Praw Człowieka i Obywatela oraz Polskim Towarzystwie Krajoznawczym. W młodości członek Polskiej Organizacji Wojskowej (POW), a później żołnierz Legionów Polskich. W 1917 roku wstąpił w szeregi PSL "Wyzwolenie". W 1918 roku otrzymał tekę ministra spraw wewnętrznych w rządzie Ignacego Daszyńskiego, a później także Jędrzeja Moraczewskiego.

W 1922 roku został przewodniczącym PSL "Wyzwolenia", w tym samym roku, w wyniku wyborów parlamentarnych został również posłem. Thugutt był jednym z głównych zwolenników wyboru Józefa Piłsudskiego na prezydenta RP. W 1923 roku był kandydatem na premiera, ale jego kandydatury nie poparło Polskie Stronnictwo Chrześcijańskiej Demokracji. W 1924 roku przestał być przywódcą partyjnym, ale objął stanowisko ministra bez teki i wicepremiera w gabinecie Stanisława Grabskiego. W tym samym roku wystąpił z PSL "Wyzwolenie", ponieważ te nie zezwoliło mu na zostanie szefem MSZ. Znalazł się w Klubie Pracy, ale do swej starej partii powrócił w 1928 roku. Był współtwórcą Centrolewu i przeciwnikiem sanacji. W wyniku klęski wrześniowej wyemigrował do Szwecji (przebywał tam od 1940 roku), gdzie zmarł.

Jego brat to znany polski mineralog, profesor Uniwersytetu Warszawskiego i Politechniki Warszawskiej Stanisław Józef Thugutt (1862-1956).

[edytuj] Publikacje

Wykłady o spółdzielczości, Londyn 1945
Autobiografia, Warszawa 1984, ISBN 8320536146
Listy do młodego przyjaciela, Warszawa 1939 i 2002, ISBN 8387838578
Wyznania demokraty : publicystyka z lat 1917-1939 (oprac. Jan Sałkowski), Warszawa 1986, ISBN 832053786X
Stanisław Thugutt o demokracji i ustroju Polski (oprac. Władysław Wic), Warszawa 1998, ISBN 8370593704