Stanisław Wojciechowski (nauczyciel)
Z Wikipedii
Stanisław Wojciechowski - warszawski nauczyciel (ur. 26 kwietnia 1903 w Regnowie, zm. 13 stycznia 1997 w Warszawie). Był dyrektorem Liceum Ogólnokształcącego im. T. Rejtana w Warszawie od 1953 do 1974. Za jego czasów Liceum Reytana było jednym z najbardziej znaczących w Warszawie.
Spis treści |
[edytuj] Praca i życiorys
Urodzony w Regnowie pow. Rawa Maz. Ukończył gimnazjum w Janowie Lubelskim (1923), Państwowy Instytut Nauczycielski w Warszawie (1938). Pracę nauczycielską rozpoczyna 1.10.1923 r. w pow. węgrowskim aż do 29 maja 1941 r. (początkowo wykładowca, a następnie kierownik). Poszukiwany przez Gestapo ukrywa się. Bierze udział w powstaniu warszawskim, po którego upadku dostaje się do obozu. Korespondent wojenny w BliP Komendy Głównej AK. Wraca do kraju 1.8.1945 i we wrześniu podejmuje pracę zawodową jako podinspektor szkolny. Jest kolejno dyrektorem Państwowego Wyższego Kursu Nauczycielskiego w Warszawie (od 1948), wizytatorem Zarządu Głównego TPD (od 1950). Od 1.9.1953 był dyrektorem Liceum im. T. Reytana w Warszawie. Pracuje czynnie w Związku Nauczycielstwa Polskiego poczynając od 1.X.1923 r. Pełni różne funkcje; był wiceprezesem Zarządu Oddziału Dzielnicowego Warszawa-Mokotów, członkiem Zarządu Okręgu Stołecznego, zastępcą członka Zarządu Głównego. Był członekiem Zjednoczonego Stronnictwa Ludowego, przewodniczącym Komisji Oświaty przy Komitecie Warszawskim ZSL. Publikuje drobne artykuły w "Głosie Nauczycielskim" i innych pismach. Był autorem monografii "Regnów - wieś" pow. rawsko-maz. ( 1938). Wygłosił szereg odczytów pedagogicznych na temat politechnizacji w Liceum im. T. Reytana. Odznaczony: Złotym Krzyżem Zasługi, Medalem X-lecia PRL, Złotą Odznaką Honorową m. st. Warszawy, Złotą Odznaką WNP, Brązową Odznaką Odbudowy Warszawy, Odznaką Pamiątkową Towarzystwa Szkoły Świeckiej, Medal Komisji Edukacji Narodowej, tytuł Zasłużonego Nauczyciela PRL, medal za zasługi dla miasta Stołecznego Warszawy, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Armii Krajowej, Medal Wojska nadany przez M.O.N w Londynie. Mieszkał w Warszawie przejściowo w latach 1926-27, 1936-38, 1941-44, a na stałe od 1945. Był pomysłodawcą stworzenia "Stowarzyszenie Reytaniaków". Kapitan AK, pseudonim "Wiesław", "Wrzos", "Wojnicz"; wydawał i wykonywał wyroki na kolaborantach. [1] Uczył Wiadomości o Polsce i Świecie Współczesnym. Był posłem na Sejm PRL z ramienia PSL.
[edytuj] Pogrzeb
Felietonista Polityki Ludwig Stomma tak opisuje pogrzeb St. Wojciechowskiego: Na cmentarzu był tłum. Około tysiąca uczniów wszelkich roczników (Wojciechowski był dyrektorem liceum od 1953 do 1974). Pogrzeb przerodził się w manifestację. Naiwna zapewne i kiczowata, jakich wtedy, pośród nieoficjalnych obchodów, nie brakowało, ale spontaniczna i wzruszająca. Ktoś wrzucił do grobu woreczek ziemi spod liceum, ktoś zaintonował "Boże, coś Polskę", którą śpiewali wszyscy w radykalnej oczywiście wersji: "Ojczyznę wolną racz nam wrócić, Panie...". A przecież nie był Wojciechowski żadnym opozycjonistą. [2]
[edytuj] Przypisy
[edytuj] Biografia
- Warszawski Kalendarz Ilustrowany, Stolica, 1963, Kim kto jest?
- Stanisław Wojciechowski, 1991, wspomnienia
