Staurakios

Z Wikipedii

Staurakios na monecie, wybitej za czasów jego ojca, Nicefora I (po prawej)

Staurakios - cesarz bizantyjski przez kilka miesięcy od 27 lipca do 2 października 811 r. Syn cesarza Nicefora I. Został przez niego koronowany na współwładcę już w grudniu 803 r.

Po wielkiej klęsce Bizantyjczyków w wąwozie pod Wyrbicą 26 lipca 811 r. Staurakiosa, ciężko rannego strzałą w szyję, uratowali żołnierze, którzy przenieśli go w bezpieczne miejsce a następnie przetransportowali do Adrianopola. Zgodnie z wolą cesarza przewieziono go następnie do Konstantynopola, gdzie zaopiekowali się nim lekarze, jednak rana nie poddawała się leczeniu.

Korzystając z choroby cesarza po władzę sięgnął jego szwagier, Michał, który zebrał wokół siebie grupę ludzi zdecydowanych na zamach stanu. 2 października 811 r. Staurakios został zmuszony do abdykacji. Zmarł niedługo potem, 11 stycznia 812 r.

Poprzednik Nicefor I Genik

Cesarz bizantyjski 811

Następca Michał I Rangabe