Wikipedysta:Student0/brudnopis

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

802.11e - specyfikacja nad którą od 2001 roku pracuje Grupa Zadaniowa E projektu 802.11 międzynarodowej organizacji IEEE. Zatwierdzona w 2005 stała się standardem. Opisuje mechanizm przypisywania różnych priorytetów strumieniom danych przesyłanych przez sieć WLAN (zastosowanie QoS w sieciach bezprzewodowych). Poprzez zdefiniowane cztery klasy ruchu: głosowe, wideo, uprzywilejowane i przesyłane w tle (voice, video, best-effort oraz background), umożliwia dostosowanie jakości do specyficznych wymagań transmisji. Umożliwia bezkompromisowe wykorzystanie sieci bezprzewodowej aplikacjom wrażliwym na opóźnienia i wymagającym odpowiedniej przepustowości.

Spis treści

1 Podstawowe założenia
2 EDCF
- 2.1 TXOP
- 2.2 AIFS
- 2.3 CW
- 2.4 DAC
3 HCF
4 Literatura

[edytuj] Podstawowe założenia

Sam mechanizm QoS to względnie stara technologia zaczerpnięta z sieci kablowych, dostępna na urządzeniach warstwy drugiej i trzeciej modelu ISO/OSI, jednak wdrożony do sieci bezprzewodowych musiał uporać się z trzema problemami:

Nośnik typu half-duplex. WLAN korzysta z współdzielonego nośnika typu half-duplex, podczas gdy w większości sieci przewodowych z QoS medium jest full-duplex. W rywalizacji o dostęp uczestniczą miedzy sobą klienty jak i punkt dostępowy.

Nakładanie się kanałów BSS (ang. cochannel overlap), które ma miejsce, gdy dwie lub więcej sąsiadujących sieci BSS 802.11 korzysta z tego samego kanału prowadzące do wystąpienia zakłóceń i spadku wydajności.

Ukryte węzły – czyli węzły znajdujące się w zasięgu punktu dostępowego AP, ale poza wzajemnym zasięgiem. Problem ten można rozwiązać poprzez komunikaty RTS/CTS (ang. request to send/clear to send). Jednak komunikaty te stosuje się w transmitowanych ramkach dopiero po zaistnieniu kolizji i odpowiednim odczekaniu. Wiąże się to z większymi opóźnieniami oraz zmniejszeniem wydajności.

W odpowiedzi na napotkane problemy przedstawione zostały dwa mechanizmy pozwalające uzykać kontrolę jakości świadczonych usług:

[edytuj] EDCF

(Enchanced Distributed Coordination Function) znana także jako HCF w trybie z rywalizacją.

Aby obsługa QoS była możliwa, należało wprowadzić mechanizm klasyfikowania ruchu, następnie sklasyfikowane dane należy oznaczyć odpowiednimi wartościami QoS, by później można je było na tej podstwie rozróżnić i przywilejować. Sklasyfikowane i umieszczone w odpowiedniej kolejce dane enkapsulowane są w ramki. Aby możliwe było nadawanie priorytetów ramkom wśród urządzeń klienckich, które nie komunikują się ze sobą bezpośrednio EDCF wprowadza następujące pojęcia:

[edytuj] TXOP

możliwość transmisji (ang. transmission opportunity) - parametr określający okres w którym stacja może nadawać bez potrzeby rywalizacji o medium. W przeciwieństwie do podstawowej metody dostępu do nośnika DCF, w której każda ramka i towarzyszące jej potwierdzenie rywalizują o nośnik, poprzez zastosowanie TXOP w EDCF możliwe jest wysłanie wielu ramek i potwierdzeń bez potrzeby rywalizacji (o ile mieszczą się one w okresie TXOP).

[edytuj] AIFS

odstęp międzyramkowy (ang. arbitration interframe space) o rozmiarze zależnym od kategorii dostępu. Im wyższy priorytet ma stacja, tym jej AIFS jest krótszy. Im krótszy AIFS, tym większe szanse na uzyskanie pierwszeństwa do medium.

[edytuj] CW

okno rywalizacji (ang. contention window). Parametr ustawiany na kartach sieciowych stacji. Wykorzystywany przez algorytm losowych długości odczekiwania (ang. random bacoff) w trakcie okna rywalizacji bezczynności kanału, zanim stacja będzie mogła rozpocząć transmisje. Minimalna długość czekania to 0 szczelin czasowych. Maksymalna jest ruchomym pułapem z przedziału pomiędzy CW_min i CW_max. W EDCF różne klasy danych mogą mieć przypisane różne wartości CW, zwiększając tym samym szanse danych o wysokim priorytecie na umieszczenie w pierwszej kolejności w kanale.

[edytuj] DAC

rozproszona kontrola przyjmowania (ang. distributed admission control). QoS chroni ruch danych generowanych przez aplikacje o wysokim priorytecie przed ruchem danych aplikacji o niższym priorytecie. Jednak przepustowość kanału jest ograniczona. Oznacza to, że jesli aplikacja wrażliwa na opóźnienia potrzebuje odpowiednią przepływność, to musi istnieć mechanizm czuwający nad zapewnieniem jej odpowiednich parametrów ruchu. W tym celu zastosowano mechanizm kontroli przyjmowania. W punktcie dostępowym stale monitorowane jest wykorzystanie kanału dla każdej kategorii dostępowej. Nieużywany procent nośnika - tzw. dostępny budżet (ang. available budget) jest rozgłaszany przez punkt dostępowy pozostałym węzłom sieci BSS w elemencie informacyjnym parametru QoS. Gdy budżet jest niewystarczający, zostaje zablokowana możliwość inicjowania nowych strumieni, zaś istniejącym węzłom nie wolno poszerzać parametru TXOP.