Styl lateński
Z Wikipedii
Styl lateński – styl sztuki celtyckiej rozwijający się od końca VI wieku p.n.e. do I wieku p.n.e. Nazwa związana jest ze szwajcarską miejscowością La Tène, w której odkryto pozostałości obozu celtyckiego. Styl lateński dzieli się na:
- styl wczesny (początek V wieku p.n.e. do IV wieku p.n.e. – cechuje się zaczerpniętymi z sztuki etruskiej i greckiej dekoracjami zoomorficznymi i antropomorficznymi
- styl roślinny (początek IV wieku p.n.e. do połowy III wieku p.n.e. – zdobnictwo złożone z kompozycji wici roślinnych i palmet wzbogaconych inkrustacją z czerwonej emalii i korali
- styl plastyczny (połowa III wieku p.n.e. do połowy II wieku p.n.e. – zastosowanie techniki filigranu i granulacji. Złożone zdobnictwo z kompozycji roślinnych, zwierzęcych i ludzkich.
- styl późny (połowa II wieku p.n.e. do I wieku p.n.e.) – widoczne wpływy sztuki rzymskiej.
Dekoracje w stylu lateńskim stosowane było w wyrobach rzemieślniczych służących do ozdoby strojów, broni, naczyń i rzeźb.
Styl lateński najdłużej przetrwał na Wyspach Brytyjskich.
