Synaptosom
Z Wikipedii
Synaptosomy – błonowe "worki" i różne cząstki "pęcherzykopodobne", zawierające zakończenia nerwów (aksony), w szczególności obszar synaptyczny wraz z przylegającymi do niego rejonami komórki nerwowej oraz z błoną komórki postsynaptycznej. Bogate w białka synaptyczne. Synaptosomy zawierają w swoim wnętrzu pęcherzyki synaptyczne.
Synaptosomy nie są naturalnym tworem, występującym w żywych komórkach, ani tym bardziej organellum. Te duże, artefaktowe struktury powstają podczas frakcjonowania, po wirowaniu różnicowym preparatów tkanki nerwowej. Synaptosomy tworzą się podczas mechanicznego odrywania, "odpączkowywania", zakończeń nerwowych podczas procesu izolacji. Synaptosomy są źródłem do izolacji pęcherzyków synaptycznych, oraz służą w badaniach funkcji i budowy synaps na poziomie molekularnym.
Synaptosomy były obserwowane, jako artefakty procesu frakcjonowania tkanki nerwowej, już w latach 60.
Termin synaptosomy został po raz pierwszy użyty i zaproponowany przez V. P. Whittakera i współpracowników [1].
[edytuj] Przypisy
- ↑ V. P. Whittaker, I. A. Michaelson, R. Jeanette A. Kirkland The separation of synaptic vesicles from nerve-ending particles ("synaptosomes"). Biochem J. 1964 February; 90(2): 293–303.
