Teresa z Ávila
Z Wikipedii

Święta Teresa z Ávila (Avili), Teresa od Jezusa, Teresa Wielka, Teresa Hiszpańska, właściwie Teresa Sánchez de Cepeda y Ahumada (ur. 28 marca 1515 w Ávila w Hiszpanii, zm. 4 października 1582 w Alba de Torres w Hiszpanii) – hiszpańska zakonnica i mistyczka, reformatorka zakonu karmelitanek. Kanonizowana w roku 1622.
Była trzecim dzieckiem Alonsa Sancheza de Cepeda i jego drugiej żony Beatrycze de Ahumada. Jej rodzina pochodziła z nawróconych na katolicyzm Żydów (maranów), a jej dziadek ze strony ojca przyjął chrzest w roku 1485.
Od młodości przepełniona ideałami poświęcenia się w imię wiary katolickiej. Po utracie matki w roku 1530, ojciec oddał ją pod opiekę zakonu augustianek w Ávila. Tam powstał zamysł o poświęceniu się życiu zakonnemu. Po ponad roku ze względu na poważne kłopoty zdrowotne Teresa powróciła do domu rodzinnego. W roku 1534 potajemnie wstąpiła do zakonu karmelitanek w Ávila, a w roku 1555 po przeżyciach mistycznych (niektóre z przekazów głoszą, że w czasie snu potrafiła unosić sie w powietrzu tj. lewitować) postanowiła przywrócić w zakonie surową regułę, która została złagodzona w XIV i XV wieku. Mimo oporów w zakonie karmelitanek, za zgodą papieża, w roku 1562 utworzyła pierwsze zreformowane zgromadzenie, a od 1567 współpracowała ze św. Janem od Krzyża nad dalszą reformą. Powstały dalsze klasztory o zreformowanej regule (karmelitanki bose pod wezwaniem św. Józefa), także męskie w Medina del Campo, Malagon, Valladolid, Toledo, Pastrana, Salamanca i Alba de Tormes. Jej działalność przyczyniła się do odrodzenia religijnego w Europie oraz umocnienia kontrreformacji.
Święta Teresa z Ávila została beatyfikowana przez papieża Pawła V 24 kwietnia 1614, kanonizowana przez papieża Grzegorza XV 12 marca 1622, a papież Paweł VI ogłosił ją doktorem Kościoła 27 września 1970.
Atrybuty: krzyż, pióro oraz księga, napis Misericordias Domini in aeternum cantabo, jej serce anioł przeszywa strzałą miłości.
Św. Teresa należy do klasyków literatury hiszpańskiej. Najważniejszymi jej dziełami są:
- Życie (Libro de mi vida)
- Droga doskonałości (Camino de perfeccion, 1565-1570, wydanie polskie 1625)
- Twierdza wewnętrzna (El castillo interior o las Moradas, 1577, wydanie polskie 1633)
- Księga fundacji (Libro de las fundaciones)