Thomas Jackson

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Thomas "Stonewall" Jackson

Thomas "Stonewall" Jackson (ur. 21 stycznia 1824 - zm. 10 maja 1863), nauczyciel, żołnierz, jeden z najbardziej znanych i zdolnych dowódców wojsk Konfederacji, znany ze swojej brawury i zmysłu taktycznego.

Jackson urodził się 21 stycznia 1824 r. w Clarksburg w Wirginii (obecnie Wirginia Zachodnia), nadano mu imiona Thomas i Johnatan. Ukończył akademię wojskową w West Point w 1846 r. Wziął udział w wojnie amerykańsko-meksykańskiej w latach 1846-48. Następnie w 1851 r. został instruktorem w Virginia Military Institute (VMI). W kolejnym roku zrezygnował ze służby w wojsku. W chwili wybuchu wojny w 1861 r. opuścił VMI i wstąpił do armii konfederackiej.

Przyznano mu stopień pułkownika a w ciągu paru miesięcy uzyskał stopień gen. brygadiera. Jackson uzyskał swój pseudonim "Stonewall", pod którym jest powszechnie znany podczas pierwszej bitwy pod Bull Run w 1861 r. Gdzie jego oddziały były dla wojsk Unii jak kamienna ściana, która odpierała kolejne ataki. Podczas dowodzenia tzw. brygadą "Stonewall" w kampanii w dolinie Shenandoah na wiosnę 1862 r. Jackson dokonał niezwykłego wyczynu. Mianowicie udało mu się stawić opór trzem armiom Unii, które w tym czasie zagrażały Richmond. Po odparciu armii gen Nathaniela Banksa, który nadchodził zpółnocy Jackson zawrócił i pokonał oddziały zagrażające jego tyłom z wschodu i z zachodu.

Później Jackson wspólnie z Robertem E. Lee pokonuje gen. George'a MClellana w siedmiodniowej bitwie pod Richmond. W sierpniu 1862 r. upokarza gen. Johna Pope'a w drugiej bitwie pod Bull Run. Następnie Jackson przekracza Potomac i wkracza do Maryland razem z Lee, który nakazuje mu zajęcie Harpers Ferry. Spełnia to zadanie we wrześniu 1862 r. i śpieszy z pomocą Lee pod Antietam, który został zaatakowany przez przeważające siły Unii. Jackson dowodził także prawym skrzydłem w zwycięskiej bitwie pod Fredericksburgiem w grudniu 1862 r.

W czasie kampanii "Rappahannock" w Wirginii na wiosnę 1863 r. poprzez poprowadzenie ataku z zaskoczenia na tylne kolumny wojsk Unii udaje mu się zapobiec okrążeniu wojsk Konfederacji przez gen. Josepha Hookera. 2 maja 1863 r. podczas prowadzenia swoich oddziałów w Chancellorsville został przypadkowo postrzelony przez własnego podkomendnego. Umiera 10 maja 1863 r. w wyniku powikłań na zapalenie płuc.

Jego ostatnie słowa miały brzmieć: "Zawsze chciałem umrzeć w niedzielę."