Tymczasowe stolice Francji
Z Wikipedii
Praktycznie przez bez mała cały okres istnienia państwa francuskiego jego stolicą był Paryż i ten oficjalny status nigdy nie ulegał zmianie. Jednakże istniały okresy, kiedy władze zmuszone były rezydować w innych miastach, które nieoficjalnie przyjęło się w tym kraju nazywać "tymczasowymi stolicami". Oto kilka przykładów:
- W czasie ofensywy niemieckiej w okresie I wojny światowej rząd republiki i prezydent Raymond Poincare i część ustawodawców schronili się i wypełniali swoje funkcję w Bordeaux
- Także w okresie ofensywy niemieckiej w czasie II wojny światowej rząd Paula Reynauda i prezydent Albert Lebrun, wraz z ogromną częścią parlamentarzystów schronili się w tym mieście
- Oficjalną stolicą Państwa Francuskiego (czyli reżymu Vichy) pozostawał okupowany Paryż, ale rząd rezydował właśnie w tym uzdrowiskowym mieście, które stało się faktyczną stolicą
- Ruch Wolnej Francji (a następnie Francji Walczącej) kierowany przez generała Charles'a de Gaulle'a, mimo że część czasu rezydował w zagranicznym Londynie, ale jego "stolicami" były kolonialne Brazzaville a potem Algier, jako stolice tej części Francji, jej imperium i społeczeństwa, które dalej prowadziło wojnę
Notabene w czasie kampanii roku 1940, jeszcze przed kapitulacją, istniał pomysł (poddawany przez Lebruna, Reynauda, Herriota czy de Gaulle'a), aby ewakuować flotę, lotnictwo (mało naruszone), część nadającej się gospodarki i armii lądowej do Algieru i stamtąd prowadzić wojnę. Inicjatywa ta jednak upadła wobec sprzeciwku kapitulantów, zwłaszcza wojska.
