Uciąg na palu
Z Wikipedii
Uciąg na palu (ang. bollard pull) – jedna z podstawowych wielkości charakteryzujących holownik.
Jest to siła, jaką wytwarza układ silnik-kadłub-śruba przy zerowej prędkości. Jest to maksymalna siła, z jaką może działać holownik w sposób ciągły (praktycznie, ze względu na ograniczenia w pracy silnika na maksymalnej mocy, przez kilkanaście minut).
Dla holowników rzecznych uciąg wynosi kilka ton (siły),(kilkadziesiąt kN), potężne holowniki ratownicze i AHTS mogą mieć uciąg wynoszący ponad 200 T (2000 kN).
Uciąg na palu określa się w czasie prób holownika na specjalnych stanowiskach. Próba musi być przeprowadzana przy dobrej pogodzie, na głębokości przekraczającej dziesięciokrotnie zanurzenie holownika. Linę holowniczą mocuje się do siłomierza, statek napręża ją, a następnie pracuje pełną mocą. Po ustabilizowaniu się wskazań dokonuje się odczytu. Jeżeli holownik porusza się, siła uciągu maleje. Holownik może działać z siłą przekraczającą uciąg na palu, jeżeli stosuje szarpnięcia.
