VHS
Z Wikipedii
Należy w nim poprawić: Należy poprawić styl, rozbić artykuł na kilka innych (VHS, D-VHS, S-VHS, W-VHS) z zachowaniem informacji o powiązaniach pomiędzy poszczególnymi wersjami. Warto poszerzyć go również o informacje z angielskiej Wikipedii. Angielska Wikipedia przyda się także do weryfikacji poszczególnych danych - jak do tej pory znalazłem błędne rozwinięcie skrótów VHS i D-VHS.
Więcej informacji co należy poprawić, być może znajdziesz na odpowiedniej stronie. W pracy nad artykułem należy korzystać z zaleceń edycyjnych. Po naprawieniu wszystkich błędów można usunąć tę wiadomość.
Możesz także przejrzeć pełną listę stron wymagających dopracowania.
VHS (ang. Vertical Helical Scan, często błędnie rozwijany jako Video Home System) - popularny standard zapisu i odtwarzania kaset wideo przeznaczony dla rynku konsumenckiego. Został opracowany przez firmę JVC w roku 1976.
W latach osiemdziesiątych VHS wygrał walkę o prymat na rynku z konkurencyjnymi formatami Betamax (opracowanym przez Sony) oraz video 2000 (Philips), które były bardziej zaawansowane technologicznie. Niestety o zwycięstwie formatów zadecydowała niska cena VHS oraz błędy w polityce firmy SONY, która kupując pod koniec lat 80. licencje na VHS zaprzestała promocji Betamaxa, oraz zakazując wydawania na swoim nośniku filmów pornograficznych, które na VHS były ogólnie dostępne.
Rozdzielczość pionowa obrazu w formacie VHS wynosi 240 linii. Wymiary kasety w mm 188 × 104 × 25, czas zapisu maks. 300 minut (istnieje możliwość podwojenia i potrojenia ze stratą jakości).
W formacie VHS fonia zapisywana jest wzdłuż taśmy przy krawędzi; przy przesuwie 2,34 cm/sek uzyskuje pasmo 80 Hz—10 kHz. Wobec wymagań polepszania jakości dźwięku opracowano w latach 80. sposób zapisu na poziomie hi-fi dodatkowymi głowicami wirującymi w głębszej warstwie taśmy tzw. multipleks głębokościowy. Skos ścieżek audio jest inny od skosu ścieżek video, co uniemożliwia zakłócenia między nimi. Osiągnięte pasmo: 20 Hz—20 kHz, dynamika powyżej 90 dB. Magnetowidy tego typu oznaczone są VHS hi-fi, mają 6 głowic na bębnie wizyjnym (4 video + 2 audio).
Istnieje także format S-VHS (Super-VHS) opracowany na bazie VHS, zapisujący jednak sygnał na wyższej częstotliwości, a więc kompatybilny z VHS tylko w jedną stronę. Oznacza to, że nie można odtwarzać kaset S-VHS na magnetowidzie VHS, odwrotnie tak.
Sygnał w magnetowidach S-VHS na wyjściu rozdzielony jest na dwie składowe: luminancję (informacja o jasności) i chrominancję (informacja o kolorze), dzięki czemu barwy są świetnie reprodukowane a rozdzielczość przewyższa 400 linii. W formacie S-VHS standardowo dźwięk zapisywany jest na poziomie hi-fi. Modele najwyższej klasy 7-głowicowe posiadają dodatkową głowicę kasującą (4 video + 2 audio + 1 flying erase head).
Kompatybilny ze standardowym VHS jest mikro format VHS-C, który po załadowaniu do kasety matki jest odtwarzany w standardowym magnetowidzie VHS. Pracująca na mniejszych rozmiarowo kasetach pochodna VHS znalazła zastosowanie w domowych kamerach video. Analogicznie opracowano kamery S-VHS-C.
Istnieje też odmiana D-VHS (Data VHS), oparta o kasety o takich samych właściwościach jak S-VHS, jednak od czasu ekspansji DVD jest produktem kolekcjonerskim. Format ten zapewnia doskonałą jakość obrazu cyfrowego na poziomie 500 linii przy bardzo długim czasie nagrywania na kasecie: nawet do kilkunastu godzin obrazu cyfrowego przyzwoitej jakości, lub kilkudziesięciu godzin przy jakości VHS (ok. 250 linii).
Fenomen tych magnetowidów to także jakość nagrań analogowych VHS na poziomie 300 linii oraz możliwość rejestracji cyfrowo w formacie HDTV (High Definition TV) w rozdzielczości 1080 linii - jeżeli strumień danych nie przekracza 14,1 Mbit/s na jednej czterogodzinnej kasecie E-240 S-VHS mieści się ok 5,75 godziny video w jakości wielokrotnie przekraczającej standard DVD. To wszystko przy możliwości bezstratnego kopiowania i zgrywania, którą zapewnia technologia cyfrowa. System wręcz idealny, jednak mniej wygodny od płyty DVD, co prawdopodobnie zdecydowało o jego rynkowej przegranej.
Obecnie standard VHS wychodzi z użycia, ustępując miejsca DVD.