Władimir Smirnow

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Ten artykuł wymaga dopracowania.
Należy w nim poprawić: formatowanie.
Więcej informacji co należy poprawić, być może znajdziesz na odpowiedniej stronie. W pracy nad artykułem należy korzystać z zaleceń edycyjnych. Po naprawieniu wszystkich błędów można usunąć tę wiadomość.
Możesz także przejrzeć pełną listę stron wymagających dopracowania.

Władimir Wasilewicz Smirnow (ur. 4.07.1849 - zm. 18.10.1918) - generał piechoty.

Zakończył Korpus Kadetów w Połocku i 1 Pawłowska Szkołę Oficerską. Stopień oficerski otrzymał w 1867 r. Uczestnik wojny rosyjsko - tureckiej 1877-78. W 1874 zakończył Mikolajewską Akademię Sztabu Generalnego. Służył w sztabie 36 Dywizji Piechoty, sztabie Charkowskiego Okręgu Wojskowego, sztabie 7 Korpusu Armijnego. Od 1881 dowódca batalionu, potem oficer do zadań specjalnych w sztabie Odesskiego Okręgu Wojskowego. Od 5.07.1884 szef sztabu 5 Dywizji Piechoty.Od 1.04.1891 dowódca 131 pułku piechoty w Tiraspolu. Od 26.02.1894 szef sztabu 9 Korpusu Armijnego, a od 4.07.1901 dowódca 18 Dywizji Piechoty. Od 9.06.1906 dowódca 3 Syberyjskiego Korpusu Armijnego. 13.04.1908 mianowany do stopnia generała piechoty. 28.07.1908 dowódca 20 Korpusu Armijnego, dowodząc którym rozpoczął I wojnę światową w ramach 1 Armii. 20.11.1914 dowódca 2 Armii. Na wchodzącą w skład 2 Armii 14 Syberyjską Dywizję Strzelecką pod m. Bożymówka (15 km. zach. Łowicz) 10.05.1915r. Niemcy przeprowadzili atak gazowy. Straty wynosiły ok. 9 tyś. żołnierzy w tym śmiertelne ok.1100. W lipcu 1915r. 2 Armia wycofała się za Wisłę i po reorganizacji weszła w skład Frontu Zachodniego gen. Alieksiejewa. W końcu sierpnia była rozformowana, a jej siły weszły w skład 1 i 4 Armii. Dowództwo przystąpiło do organizacji nowej armii (5,14,26,27,29 i Syberyjski Korpus). Na formującą sie armię natarły siły niemieckie. W czasie bitwy Wileńskiej (10-18.09) armia odparła natarcie 10 Armii Niemieckiej odrzucając ją za rz. Narocz. W marcu 1916 gen. Smirnow dowodził krótko Frontem Zachodnim, będąc także dowódcą armii. Od 8.04.1917 w dyspozycji ministra wojny. Od 22.04.1917 członek Kolegium Rady Wojskowej. W końcu 1917 r. zgodnie z rozkazem dowództwa Armii Ochotniczej wyjechał na Kaukaz do m. Mineralne Wody. We wrześniu 1918 wzięty jako zakładnik przez Kaukazką Armie Czerwoną i razem z kilkoma generałami rozstrzelany w Piatigorsku (według innej wersji rozstrzelany przez bolszewików w Kijowie w kwietniu 1919r.).