Wasilij Daniłowicz Sokołowski
Z Wikipedii
Wasilij Daniłowitsch Sokołowski, ros. Василий Данилович Соколовский (ur. 9 lipca/21 lipca 1897 w miejscowości Kosliki koło Białegostoku, zm. 10 maja 1968 w Moskwie) - generał sił zbrojnych Związku Radzieckiego.
W. D. Sokołowski wstąpił do Armii Czerwonej w 1918 r. i uczestniczył w wojnie polsko-bolszewickiej. W 1923 r. ukończył Akademię Sztabu Generalnego Sił Zbrojnych Związku Radzieckiego. Późniejsza kariera wojskowa:
- po zakończeniu akademii – szef sztabu 9. i 5.(?) Korpusu Armijnego
- 1931 – wstąpienie do KPZR
- 1941 – zastępca szefa sztabu generalnego
- 1943-1944 – szef sztabu i pierwszy dowódca rosyjskiego frontu zachodniego
- 1944-1945 – szef sztabu 1. Frontu Ukraińskiego Armii Czerwonej
- 1945 do końca II wojny światowej – zastępca pierwszego dowódcy 1. Frontu Białoruskiego Armii Czerwonej
- 1946-1949 – szef radzieckiej administracji wojskowej w Niemczech.
- 1949-1960 – pierwszy zastępca ministra obrony ZSRR, w czasie od 1952 do 1960 również szef sztabu generalnego. W 1960 roku został powołany do grupy inspektorów generalnych radzieckiego ministerstwa obrony.
W. D. Sokołowski jest autorem lub koedytorem wielu publikacji wojskowych, m.in.
